Παραπομπές- Βιβλιογραφία

1. ↑ Πτολεμαϊκoί χάρτες, Ρώμη, 1490.
2. ↑ Χάρτης, Βενετία 1449, ιδιοκτησία του Πανεπιστημίου του Σικάγου. Κωδ. 388, Μαρκιανή Βιβλιοθήκη.
3. ↑ Χάρτες: J.B. D'Anville (1741), G. Delisle (1700), J.C. Weigel (1720)
4. ↑ «[...]εστί και εν Άθω άλλη Χαλκίς ώς Εύδοξος Τέταρτω μετά δε τον Αθω μέχρι Παλλήνης η επί θάτερα πεποίηκε κόλπον βαθύν και πλατύν Χαλκίδα επονομαζόμενον[...]», Στεφ. Βυζάντιος, Εθνικά Μέγα Γεωγραφικό Λεξικό.
5. ↑ Χάρτες Συλλογής  Εθνικής Χαρτοθήκης.
6. ↑ Ιστορία της Χαλκιδικής , ενότητα κ. Ιωακείμ Παπάγγελου, ΝΑΧ 1998
7. ↑ Περί του ενοριακού ναού των Αρχαγγέλων του Παλαιοχωρίου Χαλκιδικής , Απόστολος Γ. Σιώκος 1999
8. ↑ Χαλκιδική Ιστορία - Γεωγραφία , Ζάγκλη Δ. 1956
9. ↑ Όρους Άθω Γής και Θαλάσσης περίμετρων Χαρτών Μεταμορφώσεις , Εθνική Χαρτοθήκη 2002
10. ↑ Χάρτης, Πανεπιστήμιο του Τέξας, 1856.
11. Map from "A Classical Atlas to Illustrate Ancient Geography" by Alexander G. Findlay, Harper and Brothers Publishers, New York, 1849. http://www.lib.utexas.edu/maps/historical/history_balkans.html
12. ↑ Χάρτης POCOCKE, 1755. Συλλογή Εθνικής Χαρτοθήκης
13. ↑ Χάρτης J.B. Tardieu, 1825. Συλλογή Εθνικής Χαρτοθήκης.
14. ↑ Κολοβός Α. Ηλίας, Χωρικοί και μοναχοί στην Οθωμανική Χαλκιδική, 15ος - 16ος αιώνας, διδακτορική διατριβή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη, 2000
15. ↑ Βασίλης Δημητριάδης, Φορολογικές Κατηγορίες των χωριών της Θεσσαλονίκης κατά την Τουρκοκρατία, Μακεδονικά 20 (1980),  Ιστορικά Αρχεία Μακεδονίας. 
16. ↑ Χαλκίς «[...]πρωτεύουσα της εν Θράκη Χαλκιδικής Χερσονήσου πολλά παθούσα επί του Πελοπονησιακού πολέμου[...]», (Θουκ. Β58), Λεξικόν της Αρχαιολογίας, Αλ. Ραγκαβής, 1891. 
17. ↑ Αρν «[...]τέταρτη της Ερασινίων προς τη Θράκη, το εθνικόν Αρναίος, το θηλυκόν Αρναία[...]», (Θουκ. IV 103), Στεφ. Βυζάντιος, Εθνικά Μέγα Γεωγραφικό Λεξικό
18. Αρναία η παλια Λιαρίγκοβη της Ηλέκτρας Παπαθανασίου σελ 27-29   "...εδώ πλησίον ήσαν και (Αρχαίαι) Άρναι, πιθανώς εις Παλαιοχώριον ...."  17/9/1942 Χρον. Μητρ. Σωκράτους 
19. ↑ « ΄Επί ταύτην (τήν ΄Αμφίπολιν) ουν ο Βρασίδας άρας εξ’ ΄Αρνών της Χαλκιδικής επορεύετο τω στρατώ και αφικόμενος περί δείλην επί τον Αυλώνα και Βορμίσκον»  (Θουκυδίδης IV,103).
20. ↑ Άρναι. Το 392-379 π.Χ. (χρόνος Χαλκιδικής συμπολιτείας), είχε εκδώσει αργυρούς οβολούς. Έμπροσθεν κεφαλή δαφνοστεφούς Απόλλωνος. Όπισθεν λύρα και επιγραφή με τα Ελληνικά γράμματα ΑΡΝ..
21.  Άνδρος χωριό Αρνη ή Αρνάς βρίσκεται κοντά στο Μπατσί, στις πλάγιες του όρους ΚΟΥΒΑΡΑ, με όμορφα τοπία, παλιά σπίτια, πηγές και πυκνή βλάστηση επίσης  Γαύριο ή Χάβριο το λιμάνι της Άνδρου
22. ↑ Άρνη Αρχαιοτάτη πόλη των Αιολέων κατοίκων της Θεσσαλίας χρονολογουμένη πριν από την κάθοδο των Θεσσαλών (ΙΑ΄ π.Χ. αιώνας). Ίχνη της αρχαίας πόλης βρίσκονται ανάμεσα στις κοινότητες Μοσχολουρίου και Ματαράγκας, κοντά στον τεχνητό γήλοφο της κοινότητας Πύργου Κιερίου. Κατά τη μυθολογία, η Άρνη παρουσιάζεται είτε ως κόρη του Αιόλου και μητέρα του Βοιωτού, είτε ως κόρη ήγυναίκα του Ποσειδώνα, είτε ως κόρη του Ασκληπιού. --- «Άρνη» κατά τη μυθολογία, ονομαζόταν η κόρη του Αιόλου και μητέρα του Βοιωτού. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Παυσανίας (ΙΧ, 40, 5), από αυτήν πήραν το όνομά τους δύο πόλεις: στη Θεσσαλία και στη Βοιωτία.
23. ↑ Augea , Στην ελληνική μυθολογία ο Αυγείας ήταν γιος του θεού Ήλιου (ή του Ηλείου κατά τον Παυσανία, ή και του Φόρβαντα κατά τον Απολλόδωρο) και της Υρμίνης ή Ιφιβόης ή Ναυσιδάμης και αδελφός του Άκτορα. Σύμφωνα με τις πελοποννησιακές παραδόσεις, που ήταν διαδεδομένες σε όλους τους απογόνους των Δωριέων, ο Αυγείας ήταν βασιλιάς των Ηλείων (Επειών). Παρατηρείται εδώ το φαινόμενο της μυθολογικής συσχετίσεως παρόμοιων λέξεων: Ήλιος / Ηλείοι. Ο μυθικός κύκλος του Αυγεία ανήκει στη λατρεία του Ήλιου, που είχε μεγάλη διάδοση στην Ηλεία. Ως παιδιά του Αυγεία αναφέρονται οι Φιλέας, Αγασθένης, Αγαμήδη και Επικάστη. Κατ' άλλους όμως, η Επικάστη ήταν η σύζυγός του. Ο Αυγείας έλαβε μέρος και στην Αργοναυτική εκστρατεία και μάλιστα στην Ιλιάδα μνημονεύεται από τον Όμηρο στις αφηγήσεις του Νέστορα στους πολέμους μεταξύ των Ηλείων και των Πυλίων ότι ο Αυγείας ήταν βασιλεύς της Ήλιδας και πατέρας του Αγασθένη του Φιλέα και της Αγαμήδης. Ο Αυγείας ήταν πολύ πλούσιος και είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του πολλά κοπάδια βοδιών και προβάτων που αριθμούσαν μόνο τα βόδια περισσότερα από 3.000 (πρβλ. τα «βόδια του Ήλιου» στην Οδύσσεια). Η κοπριά από αυτά τα βόδια δεν καθαριζόταν επί τριάντα ολόκληρα χρόνια, με αποτέλεσμα να φράξει τους στάβλους του. Στον Ηρακλή ανατέθηκε από τον Ευρυσθέα ως ένας από τους 12 άθλους του να καθαρίσει αυτούς τους στάβλους. Ο Ηρακλής παρουσιάσθηκε στον Αυγεία και μπροστά στο γιο του βασιλιά τον Φιλέα, του πρότεινε να τους καθαρίσει μέσα σε μία μόνο ημέρα με αντάλλαγμα το 1/10 του κοπαδιού, αποκρύπτοντάς του ότι είχε και σχετική εντολή. Ο βασιλιάς, πιστεύοντας ότι αυτό ήταν ακατόρθωτο, δέχθηκε. Ο Ηρακλής με υδροφραγματικά τεχνάσματα επετέλεσε τον άθλο (για λεπτομέρειες βλ. Κόπρος του Αυγεία, Άθλοι του Ηρακλή). Αλλά ο Αυγείας αρνήθηκε να του δώσει την αμοιβή με την πρόφαση ότι ο ήρωας δεν τα κατάφερε μόνος, παρά με τη βοήθεια του Ιόλαου. Το θέμα παραπέμφθηκε σε διαιτησία. Στη σχετική διαδικασία όμως ο γιος του βασιλιά, ο Φυλέας, παρουσιάσθηκε ως μάρτυρας και βεβαίωσε ότι πραγματικά ο πατέρας του είχε υποσχεθεί στον Ηρακλή την αμοιβή του 1/10 των βοδιών, ανεξαρτήτως βοήθειας. Τότε ο Αυγείας θυμωμένος εξόρισε τον γιο του μαζί με τον Ηρακλή. Οι Ηρακλής και Φυλέας κατέφυγαν εις Ώλενο προς τον Δεξαμενό, από όπου και οργάνωσαν με Αρκάδες εκστρατεία κατά του Αυγεία, η οποία, ύστερα από κάποιες αποτυχίες εξ ασθενείας του και εξ αυτής μη μπορώντας ν΄ αντιμετωπίσει τους φοβερούς Ηλιείς στρατηγούς Ακτορίωνες στην αρχή, που τον συνέτριψαν, τελικά κατάφερε να εκδικηθεί τον Αυγεία κατά την τρίτη Ισθμιάδα όπου αφού φόνευσε στις Κλεωναίς, όπου είχε στήσει ενέδρα, τους Ακτορίωνες έφθασε στην Ήλιδα εκ του Δουλιχίου και νικώντας φόνευσε τον Αυγεία παραδίδοντας το θρόνο στον Φιλέα. Κατ΄ άλλο μύθο, ο Ηρακλής αιχμαλώτισε τον Αυγεία και τον παρέδωσε στον Φυλέα. ενώ κατ΄ άλλο μυθο ο Ηρακλής στο τέλος συγχώρεσε τον Αυγεία. Ο γιός αποκατέστησε στον θρόνο τον πατέρα του και μετανάστευσε στο Δουλίχιο. Τον Αυγεία διαδέχθηκε μετά από πολλά χρόνια ο Αγασθένης του οποίου ο γιος Πολύξενος μετείχε στον Τρωικό Πόλεμο. 
24. ↑ Με το όνομα Αυγείας αναφέρεται από τον Παυσανία και ένας ήρωας της Τροίας.
25. Διάλεξη με Θέμα: Κάστρο "Νέπωσι" Παλαιοχωρίου Χαλκιδικής , 9 Μαϊου 2009 από τον Αρχαιολόγο υπεύθυνο της ανασκαφής κ. Ιωακείμ Παπάγγελο.
26. Νέα τοπογραφικά στοιχεία για την χώρα των Χαλκιδέων. Μνήμη Δ. Λαζαρίδη. Πό­λις και χώρα στην Αρχαία Μακεδονία και Θράκη. Πρακτικά Αρχαιολογικού Συνε­δρίου, Καβάλα 9-11 Μαΐου 1986, Θεσσαλονίκη, 1990,109-131. 
27. Η επιγραφή του Χολομώντα. Επιγραφές της Μακεδονίας. Γ' Διεθνές Συμπόσιο για τη Μακεδονία, Θεσσαλονίκη 8-12 Δεκεμβρίου 1993, Θεσσαλονίκη, 1996, 208-227.
28. Προσωπογραφία αγωνιστών του 1821 από τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη, Νικόλαος Εμμ. Παπαοικονόμου, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, 2016, 655 σελ., ISBN 978-960-9458-12-2
29. Μαμαλάκης Ι. , Δελτίο Ιστορικής & Εθνολογικής Εταιρείας Ελλάδος τ.14 (1960) σ.532 -534 εγγρ. 94
30. Αρ. ΙΜΣΠ 1850-942 , Αρ. 1858-2733 ΙΜΣΠ   Ιερά Μονή Σιμωνόπετρας
31. "Πίνακα τοπογραφίας του Αγιορειτικού παραγωγικού χώρου" Π.Θεοδωρίδη (Κληροομία τ.13 Θεσσαλονίκη, 1981)
32. Γεωργίου Ι. Μίντση με τίτλο ‘‘Η Επανάσταση του 1821 ως αφετηρία της Εθνικής αποκατάστασης του Μακεδονικού Ελληνισμού’’
33. Αρχεία Μονής Βατοπαιδίου
34. Θεσσαλονικεία και Μακεδονικά, Αθ. Καραθανάση - τ.1 ----- ΝΑΙΜΞ , ΦΑΚ 19 θ. έ , τεύχος ά
35. εφημερίδα Φάρος της Μακεδονίας , τεύχος: 611 με ημερομηνία: 8 Οκτωβρίου 1881
36. εφημερίδα "Αγών" (1889-1900)
37. Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр.173
38. D. M. Brancoff, La Macédoine et sa population chrétienne, Paris, 1905.
39. Βασίλειον της Ελλάδος - Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνσις Στατιστικής, Απαρίθμησις των κατοίκων των νέων επαρχιών της Ελλάδος του έτους 1913, εν Αθήναις, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, 1915.
40. εφημ. Μακεδονία
41. Μονή Χιλανδαρίου (Φακ 1854)
42. Espirit m. Cuisinery Voyage dans la Makedonie
43. Richard Pocock, Περιηγήσεις, Λονδίνο 1755
44. Κοσμά Βλάχου, Η Χερσόνησος του Αγίου Όρους Άθω, 1903
45. Leake, Travel in Northern Greece, T.3, London 1935
46. FAUX TESTAMENT DE LA NONNE AGATHE - Actes de Xeropotamou, Archives de L'Athos III, ed. J. Bompaire.-Paris:1964
47. Έγγραφα Μονής Ξηροποτάμου
48. Theophanes Continuatus Οι μετά Θεοφάνην / Θεοφάνους Συνεχιστές
49. Ioannis Scylitzae Synopsis Historiarum (Σύνοψις Ιστοριών)
50. Cornelius Nepos
51. Αρναία εκδ. Κύρου Δημήτριος
52. "Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Παλαιοχωρίου Χαλκιδικής 1899-2005 Ιστορία και Έργον" του Αρχιμανδρίτη Ιγνάτιου Ριγανά
53. D. Papasaranthoy, La Vie de saint Eythyme le Jeune et la metropole de Thessalonique a la fin du IXe et an deput d Xe siecie, «Revue des Etudes Byzantines» 32 (1974)
54. Χρονικά της Χαλκιδικής (έκδοση της Ιστορικής Λαογραφικής Εταιρίας Χαλκιδικής)
55. Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού,
56. Ιστορικά Αρχεία Μακεδονίας
57. Εφημερίδα ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ,
58. Αχιλλέως Θ. Σαμοθράκη (1963): "Λεξικόν Γεωγραφικόν και Ιστορικόν της Θράκης από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως 1453"
59. ilakate.blogspot.com    
60. Διάφορες μελέτες Αρχαιολόγου Παπαοικονόμου Νίκου
61. Οδοιπορικαί σημειώσεις Μακεδονίας, Ηπείρου Νέας Οροθετικής Γραμμής και Θεσσαλίας /
    Συνταχθείσαι τη εντολή του επί των στρατιωτικών υπουργού υπό Νικολάου Θ. Σχινά ταγματάρχου
    Σχινάς, Νικόλαος Θ.,1844-1912.
    Εν Αθήναις : Τύποις "Messager d' Athènes", 1886.
62. Γερακάρης, Νικόλαος Τ. Σελίδες εκ της συγχρόνου ιστορίας (Πρόσωπα και πράγματα), Ή προς τό Ύπουργεΐον τών Στρατιωτικών εκθεσις τοΰ Συνταγματάρχου κ. Γεωργίου Μπασακάρη ( Ό ένταλθείς παρά τοΰ Υπουργείου τών Στρατιωτικών, διά τήν ένέργειαν ανακρίσεων έπί τών τραγικών περιπετειών τών κατοίκων της αίματοβρέκτου Χαλκιδικής,  συνταγματάρχης κ.   Γ.  Μπασακάρης,   δίδει ήμΐν πιστην εικόνα της εκτάσεως και της μορφής τών έν τή δυστήχω περιφέρεια κακουργηθέντων κατά τά έ'τη 1916—1917 στις 10 Ιουλίου 1920 )σελ.217-220, Αθήναι Ελεύθερος Άνθρωπος, 1936.
63. Χαλκιδική  Η εξέλιξη του οικιστικού δικτύου κατά την περίοδο 1912-1960 , Λιλιμπάκη-Σπυροπούλου Μαρία , εκδ. ΝΕΛΕ Χαλκιδκής Ν.Α.Χ. 
64. Λογοτέχνης Γιάννης Αναπλιώτης "{Ο} αληθινός Ζορμπάς κι ο Νίκος Καζαντζάκης" -- Αθήνα : Δίφρος, 1960
65. Γιάννης Γουδέλης, “Ο Καζαντζάκης ξανασταυρώνεται” , Δίφρος, 01/01/1987
66. δημοσίευμα στο εβδομαδιαίο φιλολογικό – εγκυκλοπαιδικό – επιστημονικό περιοδικό «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» το 1965
67. Αφηγήσεις της κόρης του Ζορμπά, Ανδρονίκης Κεχάεφ (Σκόπια)
68. Δοκίμιο του Λαογράφου από το Καταφύγι Κολινδρού Πιερίας (το χωριό που γεννήθηκε ο Ζορμπάς) κ. Σόρμα "ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΑΠΟΗΧΟΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΥ ΠΙΕΡΙΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ" , Ματι, 2007
69. ΣΤΑΣΙΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Εισ: Θανάσης Αγάθος, “ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΖΟΡΜΠΑΣ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΙΑ”, ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ , 2017
70. Δήμος Λευκτρού : http://www.lefktro.gov.gr/Default.aspx?tabid=368 
71. http://www.edutv.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1105&Itemid=97
72. http://www.netschoolbook.gr/b1-log-kazantz.html
73. Ν. Καζαντζάκης, Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Αθήνα: εκδ. Ελ. Καζαντζάκη 1964 (όπου και νεότερες εκδόσεις)
74. Παπαστεφάνου Βασίλειος: Ο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΕΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΟ 1821, Αθήνα, 1970.
75. Διονύσιος Α. Κόκκινος: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ, Εκδόσεις Μέλισσα.
76. Απόστολος Βακαλόπουλος. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ 13541833, Εκδόσεις Βάνιας, Θεσσαλονίκη, 1988.
77. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα.
78. Νικόλαος Κ. Κασομούλης: ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 18211833, Εκδοτικός οίκος Δημιουργία, Αθήνα, 1997.
79. Αφανείς Γηγενείς Μακεδονομάχοι (1903-1913), Ι. Σ. Κολιόπουλος (επιστ. εποπτεία), Ι. Δ. Μιχαηλίδης – Κων. Σ. Παπανικολάου (επιμ.), Θεσσαλονίκη, Ε.Μ.Σ. – University Studio Press, 2008, 4ο, σελ. 191. Χορηγός: Νικόλαος Μάνος.
80. Σπυρίδων Τρικούπης: ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ, Εκδόσεις Χ. Γιοβάνης.
81. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 4.000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1982.
82. Κωνσταντίνος Α. Βακαλόπουλος: ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, Εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 1992.
83. Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία Αρ. Τεύχους 133 Σεπτέμβριος 2007 
84. Εκτίμηση των περιβαλλοντικών συνθηκών στο Ν. Χαλκιδικής όσον αφορά τα βαρέα μέταλλα ,Καταφιώτη, Μαλαματή ,2008-03-04
85. Μεγάλη Παναγία Τα παλιά Ρεβενίκια , Γ. Βουζονίκος 
86. Χρονικό Κατοχής Αρναίας 1941 - 1944 , Μ.Γ.Μανασής 
87. Για το Ελληνικό Βορρά –Μακεδονία 1941-1944- Αντίσταση και τραγωδία ,Του Παρμ. Ι. Παπαθανασίου. Τόμοι 2 σελ 1450.
88. Κείμενα από τον Σαμσαρή Κ. Δημήτριο με τίτλο οι Ρωμαίοι και η Χαλκιδική έκδοση Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. 
89. Ανδρέου Π. Στερεότυπες Εκδόσις και Λεξιλόγιον – CORNELII NEPOTIS VITAE εκδόσεις Π. Ζαχαρόπουλος (1950)
90. Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας,έκδοση σε επιμέλεια Λ. Χρηστίδη του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (Ινστιτούτο Νεοελλήνικών Σπουδών – Ίδρυμα Μανώλη Τριανταφυλλίδη).
91. Άννας Τζιροπούλου – Ευσταθίου με τίτλο Ελλήν Λόγος - Πως η Ελληνική Γονιμοποίησε τον Παγκόσμιο Λόγο ,  έκδοση  2002  
92. Ο Σερραίος αρχιστράτηγος των Μακεδονικών δυνάμεων κατά τον ιερόν αγώνα του 1821 Εμμανουήλ Παπάς. Ιστορική πραγματεία επί τη βάσει επισήμων ανεκδότων εγγράφων, Τύποις Χρήστου Α. Γουσίου, Σέρραι 1914
93. Πίνακας τοπογραφίας του Αγιορείτικου παραγωγικού χώρου του Πάνου Θεοδωρίδη (Κληρονομιά ΠΙΠΜ 13Β - 1981 ) σελ 381 & 406 & 415 & 419 & 420
94. "Ο Απόλλων στον μακεδονικό χώρο" Βουβούλης Αλέξανδρος , ΑΠΘ 2007 ,διπλωματική εργασία μεταπτυχιακού επιβλέπων Ι.Δ. Ακαμάτης .
95. Δημήτριο Θεοχ. Κύρου Φιλόλογο – Θεολόγο, “Οι σεισμοί του 1932 στη Βορειοανατολική Χαλκιδική”, Αρναία, 2018 
96. Διάφοροι Χάρτες από Ίδρυμα Αικ. Λασκαρίδη http://el.travelogues.gr/page.php?view=86
97. Mαρία Λιλιμπάκη- Σπυροπούλου, ΤΟ ΟΙΚΙΣΤΙΚΟ ∆ΙΚΤΥΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙ∆ΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟ∆Ο 1912- 1960  ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΣΕ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΦΥΣΙΚΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ, ∆Ι∆ΑΚΤΟΡΙΚΗ ∆ΙΑΤΡΙΒΗ Υποβλήθηκε στον Τομέα Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2002
98. Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΥΜΜΟΡΙΑΚΟΝ ΑΓΩΝΑ (1946-1949)-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ Γ´ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΤΡΑΤΟΥ (1947-1949), ΣΕΛΙΔΕΣ: 656, ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: 1976, ΕΚΔΟΣΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ
99.  Αrcives De L' Athos https://archive.org/details/Archives-De-Athos/Archives%20de%20l%27Athos%2010-Actes%20de%20Lavra-tome%203%2C%20eds.%20P.%20Lemerle%2C%20A.%20Guillou%2C%20N.%20Svoronos%2C%20D.%20Papachryssanthou%2C%20Paris%201979/
100.   Mines, Olives and Monasteries: Aspects of Halkidiki's Environmental History, επιμ. Βασίλης Γούναρης , εκδ Επίκεντρο, 2015   
     https://repository.ihu.edu.gr/xmlui/bitstream/handle/11544/12425/Mines,%20Olives%20and%20Monasteries.pdf?sequence=3
101. Actes de zografou http://vremennik.biz/sites/all/files/013_Приложение.%20Акты%20IV_0.pdf
102. Οι Ρωμαίοι και η Χαλκιδική, Δημήτρης Σαμσαρής  
      https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/download/5779/5518/10454
103. La Chalcidique vue par Charles Avezou (avril-mai 1914). Notes de voyages et inscriptions., 1914 
     https://www.persee.fr/doc/bch_0007-4217_1979_num_103_1_1987

104. Η Χαλκιδική στην Πρώιμη Σύγχρονη Περίοδο: Προς μια Περιβαλλοντική Ιστορία, Ηλίας Κολοβός - Πανεπιστήμιο Κρήτης & Φωκίων Κοτζαγεώργης ΑΠΘ https://www.academia.edu/16625694/E_Kolovos_and_Ph_Kotzageorgis_Halkidiki_in_the_Early_Modern_Period_Towards_an_Environmental_History_in_B_Gounaris_ed_Mines_Olives_and_Monasteries_Thessaloniki_2015_?email_work_card=view-paper