Παραδοσιακά Τραγούδια Παλαιοχωρίου

1η) ΚΑΣΕΤΑ Π.Ε.Π

Σημείωση: Οι λέξεις στις παρενθέσεις ,είναι πρόσθετα λόγια ή παραλλαγες απο πληροφορίες εκτος κασέτας.

Α:Πλευρά

ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Στίχος: A-

Μ ΟΥΣΙΚΉ: B

Καλήν ημέρα 'αρχοντες ,ας είναι ορισμός σας ,Χριστού τη Θεία γέννηση να μπω στ'αρχοντικό σας Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη Πόλη, οι ουρανοί αγάλονται ,χαίρε η φύσις όλη εν τω σπηλαίω τικτεται εν φάτνη των αλόγων,ο Βασιλευς των ουρανών, και ποιητής των όλων.

Πλήθος αγγέλων έψαλαν το ''Δοξα εν υψίστοις'',και τουτον ''Άξιον Εστί'',και το ''Ποιμένων κτίστις''.

Εκ της Ασίας {περσια} έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα ,άστρο λαμπρό τους οδηγεί,χωρίς να λείψει ώρα.

Φθάσανε στην Ιερουσαλήμ με πόθον ερωτούσι,που εγεννήθει ο Χριστός να παν να τον εβρούσι.

Δια Χριστόν ως ήκουσε ο Βασιλευς Ηρώδης, αμέσως εταραχθηκε κι έγινε θηριώδης.

Κραζει τους μάγους κι ερωτά που ο Χριστός γεννάται ''στη Βηθλεέμ ηξευρουμε πως η γραφή λυγάται (γρυκάται).

Τους είπε να ηπαγουσι και όπου τον εβρούσι ,αφού τον προσκηνήσουσι να παν να τον ειπούσι.

Οπως ηπάγει και αυτός για να τον προσκηνήσει , με δόλον ο μισόθεος για να τον αφανίσει.

Βγαίνουν οι μάγοι τρέχουσι,και τον αστέρα βλέπουν ,φως θεικό κατέβαινε, τον ουρανο προστρεχουν.

Φθάσανε στην Ιερουσαλήμ ,βρίσκουν την Θεοτόκου που βαστά στην αγκάλη της τον Άιον της τόκο.

Γονατιστοι τον προσκυνουν και δώρα τον χαρίζουν,σμύρνα χρυσό και λόβανομ Θεόν τον ευφυμίζουν.

Την σμύρνα μεν ως άνθρωπος ,χρυσόν ως βασιλέας ,τον λίβανο (ως θεός)σ'όλη την ατμόσφαιρα.

Κι αφού τον προσεκύνησαν ευθύς πάλι μισευουν,και τον Ηρώδη μελετούν ,να παν για να τον έβρουν.

Άγγελος απ' τον ουρανό γεννάται διωρίζει άλλη οδό να πορευθούν,άγγελος τους ορίζει.

Και πάλι άλλος άγγελος τον Ιωσήφ προστάζει ,στην Αίγυπτο να πορευθεί και κει να ησυχάζει.

Να πάρει και την Μαριάμ μαζί με τον Υιό της, οτί Ηρώδης τον ζητάει τον τόκο το δικό της.

Ο 'ρώδης μόλις κοίταξε ,πίσω να μην γυρίσουν,στην Βηθλεέμ διέταξε παιδί να μην αφήσουν.

Όσα παιδάκια βρίσκουνε δυο χρονό και κάτω,ευθύς να τα περάσουνε όλα απο τα σπαθιά τους.

Χιλιάδες δεκατέσσερες σφάζουσι μέσα σε μια ημέρα,θρήνο κλανθμός και οδυρμό έχει κάθε μητέρα.

Και 'μεις οπου σας είπαμε όλη την υμνωδία ,τον Ιησού μας το Χριστό γέννησε η Μαρία.

Και σας καληνυχτίζουμε πέσετε κοιμηθήτε ,ολίγον ύπνο πάρετε πάλι να σηκωθείτε.Και βάλετε τα ρούχα σας, όμορφα εντυθείτε, και με πολύ ευλάβεια στην εκκλησία μπείτε.

Και πάλι όταν(άμα) γυρίσετε εις το αρχοντικό σας ευθύς τραπέζι βάλετε ,βάλτε το φαγητί σας.

Γευθείτε ευρανθείτε δώστε και κανένα φτωχό, κείνον που υστευρείται.

Δώστε και μας τον κόπο μας ότι ΄ναι ορισμόσ σας,και ο Χριστός μας πάντοτε να είναι βοηθός σας.

Και του Χρόνου , Χρόνια Πολλά.

ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

Στίχος: A

Μουσική: B+

Αρχιμηνιά κι αρχίχρονια ,ψιλή μου δένδρο λίβανια,κι αρχή ,κι αρχή καλός μας χρόνος εκκλησιά .εκκλησιά με τ'αγιο θρόνος.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός ,Αγίος και Πνευμάτικος, στη γή ,στη γη να περπατήσει και να μας ,και να μας (δις) καλοκαρδήσει.

Άγιος Βασίλης έρχεται και δε μας καταδέχεται ,απο(δις) την Καισαρεία σεις αρχο-,σεις αρχόντισα κυρία.Βαστάει 'κονα και χαρτί ,ζαχαροχάρτη ζυμωτή,χαρτί ,χαρτί και καλαμάρι, δες και με ,δες και με το παλικάρι.

Το καλαμάρι έγραφε ,την μοίρα μου την έγραφε και το,και το χαρτί ομίλει,άσπρε μου,ασπρε μου χρυσε μου ήλιε.Βασίλη πόθεν έρχεσαι,και δεν μας καταδέχεσαι, και πο-,και πόθεν κατεβαίνειςκαι δε μας,και δε μας συναπαδαίνεις.

Απο τη μανα μ' έρχομαι ,κι εγώ σας καταδέχομαι ,και στο ,και στο σχολειό ου πάνω,δε μου λε -,δε μου λέτε τι να κάνω.

Κάτσε να φας ,κάτσε να πιείς ,κάτσε τον πόνο σου να πεις ,κάτσε να τραγουδήσεις ,και να μας,και να μας καλοκαρδήσεις.

Και να ηξεύρεις γράμματα,πόσες φορές με κλάματα ,πες μας ,πες μας την αλφα-βήτα,πως επε-,πως επέρασες τη νύχτα.

Χλωρό ραβδί, ξερό ραβδί ,ποτε στην πόρτα σου να βγεί,γερά,χλωρά βλαστάρια πέτα,ροδοκο-΄ροδοκόκκινη βιολέτα.

Και πάνω στα κλωνάρια της ,και στα περικλωνάρια της ,περδι-,περδικες κελαηδούσαν,μάτια μου ,ματια μου δε μας μιλούσαν.Δεν ήταν μόνο πέρδικες ,γαρυφαλιές λεβέντικες,μον' και ,μον και περιστεράκια ,μαυρα μου,μαυρα μου γλυκά ματάκια.Κατεβηκεν η πέρδικα,πως περπατάει λεβέντικα,να βρε-,να βρέξει το φτερό της,μες το δρο-,μες το δροσερό νερό της.Και βρέχει τον αφέντη μας,το ρήγα,το λεβέντη μας,τον πο-,τον πολυχρονεμένο,και στον κο-,και στον κόσμο ξακουσμένο.

 Και του Χρόνου , Χρόνια Πολλά.

ΜΙΑ ΛΥΓΕΡΗ (καθιστικό)

Στίχος: A

Μουσική: Α-

Μια λυγερη, βρε μια λυγερή,μια λυγερή στολίζεται, -ε-,στολίζεται κι αλλάζει,-ε-,στην εκκλησιά να πάει,παλληκάριανα τρελάνει.Κι ο νιος της την,-ε-,κι ο νιος της την αγνάτευε,-ε-,απο το παραμύθι,δε μας κρένει τζιουμαιρι.Φοβούμαι ξένε ,φοβούμε ξένε ,σκιάζομαι ,-εν- ,από τους εδικους μου,συγγενείς κι αξαδέρφους μου,-ε-,φοβαμαι ,βρε μη φοβάσαι,βρε μη φοβάσαι λυγερη.Το πιστόλι μου γεμίζω κι όλους του εφοβερίζω.

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΝ' ΤΑ ΝΕΙΑΤΑ(η λεβεντιά)(καθιστικό)

Στίχος:A-

Μουσική:B

………………………………………………………………………………………

ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ (καθιστικό)

Στίχος: Β+

Μουσική:Β

Αιντε της Αλεξάνδρας τα βουνά,τα κουρφοζηλεμένα,κανείς και δεν τα πέρασε μερα το μεσημέρι,μα 'γω μαυρος τα πέρασα νύχτα το μεσονύχτι.Σταυρών φίδια με φτερά ,φίδια με δυο κεφάλια,σταυρών και το χάρο μου μέσα στο σταυροδρόμι.Κι απ΄τα μαλλιά με άρπαξε να πάρει την ψυχή μου.Αφση με χάρε μ'αφση με,πατινος μανουλα θλίβεται,τινος μανουλα κλέγει,του Ντουλα η μανα θλιβεται,του Ντούλα η μάνα κλέγει.Σήμερα Ντούλα μ'Πασχαλιά ,σήμερα πανηγύρι (μια πασχαλιά και μια λαμπρή μια πίσημην ημέρα),αλλάζουν μάνες μάνες τα παιδια κι οι πεθερες τισ νυφες.Κι 'συ ντουλα μ' στη φηλακη,στα σκοτεινά μπουντρουμια(στις φυλακιες στις σιδερένιες πορτες).Ντουλα μ' δεν αντριώνεσαι τα σιδερα να σπάσεις,να πάρεις δίπλα τα βουνά,κι ολοθρα τα λαγκαδια (διπλα τα κορφοβουνια)και να σφυρίξεις κλεφτικά κλέφτικα να μάσεις παλληκαρια (να μαζωχτουν οι κλέφτες).Να πάρεις σκλάβο προεδρο και τον εισαγγελέα,που δε δικάζουν 'ξαμηνο ,που δε δικάζουν χρόνο,μονο δικάζουν θανατον,κι ισόβια για σένα(να πατε να πατήσετε του δικαστού το κάστρο,που δε δικάζει ισόβια ,που δε δικάζει χρόνια,μονο δικάζει εις θάνατον τα όμορφα παλληκάρια).

ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ(καθιστικό)

Στίχος:Β+

Μουσική:Β

Αιντε της Αλεξάνδρας τα βουνά,τα κουρφοζηλεμένα,κανείς και δεν τα πέρασε μερα το μεσημέρι,μα 'γω μαυρος τα πέρασα νύχτα το μεσονύχτι.Σταυρών φίδια με φτερά ,φίδια με δυο κεφάλια,σταυρών και το χάρο μου μέσα στο σταυροδρόμι.Κι απ΄τα μαλλιά με άρπαξε να πάρει την ψυχή μου.Αφση με χάρε μ'αφση με ,παπακαλώ να ζήσω,εχω γυναίκα και παιδιά, δε θέλω να πεθάνω.

ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ ΣΗΜΕΡΑ(καθιστικό)

Στίχος:A

Μουσική:Α-

Μη μιλάτε σήμερα γιατί 'μαι πικραμένος.Παντρευεται ,ωχ αμαν αμαν,παντρευεται -ν- αγάπη μου και παίρνεις τον εχθρό μου.Δεν το 'χω πωςωχ αμαν αμαν,δεν το 'χω πως παντρευεται , δεν το 'χω πως παντρευεται ,μα και καλνάει και μενανε.Μα κάλησει ,ωχ αμαν αμαν,μα κάλησει και μένανε ,κάλησει και μένανε νουνό να στεφανώσω.Και τον παπα παρακαλώ τον Κύριο δοξάζω.Παπα μ' κι αν ει- ,παπα μ'κι αν ει-παπα μ' κι αν είσι χριστιανός ,κι αν το θεό δοξάζεις,για πάρε αυτά, ωχ αμάν αμάν,για πάρε αυτά τα στέφανα,για πάρε αυτά τα στέφανα και ρίξτα στην κουμπαρα ,να γίνει η νύφη κουμπαριά και η κουμπαρούλα νύφη.

ΤΙΝΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΩ (συρτό)

Στίχος:B

Μουσική:A-

Τίνος να το πω,τίνος να το πω,τιός να το πω το ντέρτι που 'χω 'γω.

Εσένα θα το πω,εσένα θα το πω,εσενα θα το πω γιατι πω γιατι σε αγαπω.

ΕΡΕ ΟΣΑ ΒΟΥΝΑ ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΑ(καθιστικό)

Στίχος:B+

Μουσική:B

…………………………………………………………………………………………..

ΑΠΟΨΕ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ(καθιστικό)

Στίχος:B

Μουσική:Β

Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΕΝΙΟ(…)

Στίχος: Α

Μουσικη:Α

Σ' αυτο το σπίτι το μαρμαρένιο ,το μαρμαρένιο και το ψηλό,καθονται πανω τρεις δεσποινιδες ,τρεις δεσποινίδες τις αγαπω.Τη μια τη λένε κοκκινο μήλο,την άλλη τη λέγανε τριανταφυλλια ,την τριτ' τη λεγανε ροιδοβαμμενη,ροιδοβαμμενη απ΄τη ροδια.Ποια να'ναι κείνη που κατεβαίνει,που κατεβαίνει απ΄το βουνο.Μην είναι 'κείνη που αγαπουσα,και αγαπαω και την ιδιω.Χρυσο καλαθι κραταει στα χεριά της,λουλουδια μαζευε ερωτικα,για να προσφερει στον εραστή της,στον εραστή της που αγαπάει.Πανε δυο χρόνια που σ' αγαπουσα,πανε δυο χρόνια που σ'αγαπω.Κι αν δε με παρει στο τρίτο έτος καλογεράκι ΄γω θα γένω.

Με μαυρα ρούχα κιτρινη ζώνη,με μαοζαρι και με σταυρό,με τα φυσίγγια διπλα στην πλάτη,θα ψαλλω άσμα ερωτικο.

………………..(ΚΑΘΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ) 

Στίχος: B+

Μουσική:B

Συρτά κομμάτια που κολλούν στα καθιστικά

Ετουτος ο Ντουνιας,ετουτος ο ντουνιάς,

Ετούτος ο ντουνιάς δεν είναι πια για μας.

Ειμασταν παιδιά ,είμασταν παιδιά,

Ειμασταν παιδια τωρα γερασαμε

Τα μελιτζανια,τα μελιτζανια,

Τα μελιτζανια να μην τα βάλεις πια.

Παλι τα βαλες ,παλι τα ΄βαλες

Παλι τα ΄βαλες παλι μας μαρανες.

Αγάπη μου,θα να πεθάνω,μη μι φηυγεις μακρια,

Θα ψει μι μεσ την αυλη σου, να σας έχω συντροφιά.

ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΣΕΤΑΣ

2Η) ΚΑΣΕΤΑ Π.Ε.Π

Α : ΠΛΕΥΡΑ

ΜΕΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ(2/4 ζειμπεκικο)

Στίχος:A

Μουσική:A-

Μες της Πεντέλης τα βουνά,τα πεύκα τριγυρίζω,ψάχνω να βρω το χάροντα,μα δεν τον αναγνωρίζω.Ένα γλυκό ξημέρωμα ,το χάρο ανταμώνω.Ζυγώνω και τον γλυκομιλώ,και του μιλώ με πόνο.Αφση μι χάρε μ' ,αφση μι,ακόμη λίγα χρόνια,αφσι μι χάρε μ' ,άφσι μι,ακόμα γιανα ζήσω.Έχω γυναίκα που 'ναι νια ,και

ΜΕΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ (2/4 ζειμπέκικο)

Στίχος:Α

Μουσική:Α-

Μες της Πεντέλης τα βουνά,τα πεύκα τριγυρίζω,ψαχνω να βρώ το χάροντα,μα δεν τον αγνωρίζω.Ένα γλυκό ξημέρωμα,το χάρο ανταμώνω.Ζυγώνω και τον γλυκομιλώ ,και του μιλώ με πόνο.Αφση μι χάρε μ',άφση μι ,ακόμα λίγα χρόνια,άφση μι χάρε μ',άφση μι,ακόμα για να ζήσω.Έχω γυναίκα που 'ναι νια ,και που να την αφήσω.Έχω παιδιά ανήλικα,ορφάνια δεν δεν τα μοιάζει.Έλα για να παλαίψουμε σε μαρμαρένιο αλώνι.Κι αν με νικήσεις χάρε μου,πάρι μι τη ζωή μου.Κι αν νικήσω πάλι 'γω,πήγαινε στο καλό σου.Αρχινίσαν και πάλευαν,έντεκα μήνες και τρεις μέρες.Άκουν το νιο που βογγηξε,και βαριαναστενάζει.Το στόμα τ' αιμα γιόμισε, και η καρδιά τ' φαρμάκι.

(Το τραγούδι αυτό πιθανώς προέρχεται απο τη δεκαετία του '60 οπότε και κυκλοφόρησε.Το τραγούδι αυτό όπως το τραγουδάει ο Ζαγοραίος είναι:

Μες της Πεντέλης τα βουνά ,στα πεύκα τριγυρίζω,το χάρο ψάχνω για να βρώ,μα δεν το εγνωρίζω.Ένα γλυκό ξημέρωμα το χάρο ανταμώνω, μες της Πεντελης τα βουνά και του μιλώ με πόνο.Χάρε του λέω άσε με λιγάκι για να ζήσω,έχω γυναίκα και παιδιά,πες μου που θα τ'αφήσω.Με βλέπει και χαμογελά κι αρχίζω πια να σβήνω ,μου λέει με δυνατή φωνή ,σε παίρνω δε σ'αφήνω.)

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΝ' ΤΑ ΝΕΙΑΤΑ(καθιστικό)

Στίχος:A-

Μουσική:Β

 …………………………………………………………………………………………..

ΣΑΝ ΗΜΑΝ ΝΙΟΣ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ(καθιστικο)

Στίχος:Α

Μουσική:Α

Σαν ήμαν νιος και λευτερος ,κι ότι ήμαν παλικάρι ,αχ βαρια δίκια με ρίξανε,βαριά δίκια με ρίξανε,πως φίλησα κορασιο.Αχ μα 'γω κοράσι δε φίλησα,και με 'ριξαν στη φυλακή να κάνω τριάντα μέρες,αχ και παραπεσαν τα χαρτια,και παραπεσαν τα χαρτιά και κάνω τριάντα χρόνια.Αχ λιφτοκαρίτσα φύτεψα,λιφτοκαριτσα φύτεψα στης φυλακής την πόρτα,αχ και λιφτοκαρια εφαγα,αχ και λιφτοκαρια εφαγα και κευτερια δεν είδα.Αχ μον' μια γιορτή,και μια λαμπρή,μον'μια γιορτή και μια λαμπρή μια πίσιμην ημέρα,αχ στα καγκελα ακούμπησα,στα καγγελα ακούμπησα να ψιλιτραγουδήσω,αχ να πωτραγούδι θλιβερό,να πω τραγούδι θλιβερο και παραπονεμένο.Αχ βασιλοπούλα μ'ακουσε,βασιλοπούλα μ'ακουσε μ'ακουσε απο ψιλό σαραι.Αχ ποιος είναι αυτός που τραγουδεί,ποιος είναι αυτός που τραγουδεί να τον ιδιω στα μάτια,αχ να του χαρίσω εννια χωριά ,να του χαρίσω εννιά χωριλά και εξήντα βιλαέτια.

ΞΕΝΟΣ ΗΜΑΝ ΚΙ ' ΡΘΑ ΤΩΡΑ(καθιστικό)

Στίχος:Β

Μουσική:Β

Ξένος ήμαν κι' ρθα τώρα,απο μέρος μακρυνό και κανένα δε γνωρίζω,αχ που να μείνω μια βραδυά ,έμεινα στις απουλιανές και στα έρημα βουνά,κάνω τα πουλιά γειτόνους και τ' αγρίμια συντροφιά.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΩ(καθιστικό+συρτό διστιχο)

Στίχος:Α-

Μουσική:Β

Θέλω να τραγιυδήσω ,και η γής να μαραθεί,κι ο ήλιος να θαμπώσει για μια μελαχροινή.Της γης τα χορταρούδια………..

Β:ΠΛΕΥΡΑ

ΤΟΥ ΝΤΟΥΛΑ Η ΜΑΝΑ (καθιστικό)

Στίχος:Α

Μουσική:Β

Τίνος μανούλα θλίβεται ,τίνος μανούλα κλέγει,του Ντουλα η μάνα θλίβεται ,του Ντουλα η μάνα κλέγει. Σήμερα Ντούλα μ' Πασχαλιά , σήμερα πανηγύρι (μια Πασχαλιά και μια λαμπρή μια πίσιμην ημέρα), αλλάζουν μάνες τα παιδιά κι οι πεθερές τις νύφες. Κι 'συ Ντουλα μ' στη φυλακη, στα σκοτεινα μπουντρούμια (στις φυλακες στις σιδερένιες πόρτες). Ντουλα μ' δεν αντριωνεσαι τα σιδερα να σπάσεις ,να πάρεις δίπλα τα βουνά,κι ολορθα τα λαγκάδια (δίπλα τα κορφοβούνια),και να σφυρίξεις κλέφτικα να μάσεις παλληκαρια (να μαζωχτούν οι κλέφτες). Να πάρεις σκλάβο πρόεδρο και τον εισαγγελέα , που δε δικάζουν 'ξαμηνο,που δε δικάζουν χρόνο .μόνο δικάζουν θανατον, κι ισοβια για 'σένα (να πάτε να πατήσετε του δικαστού το κάστρο, που δε δικάζει ισοβια, που δε δικάζει χρόνια, μόνο δικαζει εις θανατον τα ομορφα παλληκάρια).

ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ ΣΗΜΕΡΑ (καθιστικό)

Στίχος:Α

…………………………………………………………………………………………..

ΑΣΠΡΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ (συρτό)

Στίχος:Α

Μουσική:Β

Άσπρα μου περιστέρια,μαύρα μου πουλιά ,- ν- εσεις παντού περνάτε κι αδιαβαίνετε .Εσεις παντου περνάτε κι αδιαβαίνετε , περάστε απ' τις αυλές μας κι απ' τα σπίτια μας.Περάστε απ' τις αυλές μας κι απ΄τα σπίτια μας,και κοντοκαρτερεσετε ,χαμηλώστε.Και κοντοκαρτερεστε ,χαμηλώστε ,να γράψω ένα γράμμα μια ψιλή γραφή.Να γράψω ένα γράμμα μια ψιλή γραφή,να στείλω στην αγάπη μ' χαιρετίσμτα.Να στείλω στην αγάπη μ' χαιρετίσματα,θέλει να καρτερέσει,θέλει να παντρευτεί.Θέλει ας καρτερέσει θέλει ας παντρευτεί,θέλει καλόγρια ας γένει να παρηγορηθεί.Εδώ στον τόπο που ρθα με παντρέψανε,με δώσανε κορασιο δώδεκα χρόνο.Με δώσανε κοράσιο δώδεκα χρόνο,μάγισσας θυγατέρα ,μάγισσας κόρη.Μαγισσας θυγατέρα ,μάγισσας κόρη,μαγευει τα καράβια και δεν έρχονται.Μαγευει τα καράβια και δεν έρχονται,με μάγεψε και μένα και δεν μπορώ να 'ρθω.Με μάγεψε και μένα και δεν μπορώ να 'ρθω, 'αμπας κινήσω μαυρα ειν΄τα ιβουνά.Άμπας κινήσω μαύρα ειν' τα ιβουνά, κι άμα γυρίσω πίσω ήλιος ξαστεριά.Λάμπουν τα μοναστήρια που τρωγα ψωμί, και οι βρυσούλες απο 'πίνα νερό.Στ' Αγιορος θε να πάω σ'ένα ψηλό ιβουνό,να στήσω μια βρησούλα με κρύγιο νερό.Για να περνούν ο κόσμος και να νίβονται ,για να περνάει η αγάπη μ' να γυαλίζεται.Για να περνάει η αγάπη μ ' να γυαλίζεται,εμένα να θυμάται να ζαλιζεται.

ΤΕΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΣΕΤΑΣ

ΕΓΩ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΟΡΚΙΣΑ

Εγώ στον ήλιο όρκισα ποτες μην τραγουδήσω, μα τώρα για τους φίλους μου , για τη γλυκιά παρέα,θα πω τραγούδι θλιβερό και παραπονεμένο. Να κάνω τα βουνά να κλαιν, τους κάμπους να δακρύσουν , να κάνω και την αγάπη μου να χύνει μαύρα δάκρυα.

ΜΙΑ ΛΑΦΙΝΑ ΤΑΠΕΙΝΗ

Μια λαφίνα ταπεινή ,πολύ ταπεινωμένη ,οπ' έβρει πράσινο κλαδί ,μαραίνει και το τρώει,κι οπ΄έβρει γάργαρο νερό,θολώνει κσι το πίνει.Ο ήλιος την ερώτησε "γιατί λαφίνα ταπεινή , οπ' έβρεις πράσινο κλαδί,μαραίνεις και το τρώς,κι οπ' έβρεις γάργαρο νερό , θολώνεις και το πίνεις".Εγώ ήλιε μου έλεγα να μη στο μαρτυρήσω.Μα τώρα που με ρώτησες θα σε το μαρτυρήσω.Δώδεκα χρόνια έκανα στείρα δίχως μοσχάρι,κι από τους δώδεκα ύστερα βγάζω 'μερο μοσχάρι.Σταυρόν είχε στα κέρατα,φεγγάρι στα καπούλια, κι ανάμεσα στοστήθος του κουμπί μαλαματένιο.Και βγήκανε οι κυνηγοί και με το βαρέσανε.Γι' αυτό μαραίνω το κλαδί , και το νερό θολώνω.

ΠΟΥΛΑΚΙ ΞΕΝΙΤΕΥΤΗΚΕ

Πουλάκι ξενιτεύτηκε ,πάει σι μακρια στα ξένα.Παει σι να δει την ξενιτιά και πισω να γυρίσει.Μα ξενιτια το πλανησε και πισω δε γυρίζει ,μον 'παει σι κι έχτισε φωλιά στην άκρη της θαλασσης.Και θάλασσα κυμάτιζε και παίρνει τη φωλιά τπυ.Σαν πάει σι και ξαναχτίσει στης λιμονιες κλωνάρι.Και γέννησε και κλώνησε , και κάνει δυο πουλάκια,αρσενικό και θηλυκό ,γεννήκανε ζευγάρι.Τ' αρσενικό κάνει φτερά και πέτασε να φύγει ,το θυληκό απόμεινε και κάθησε και κλαίει.Στέκα και με βρε αδελφέ, να 'ρθω και 'γω κοντά σου, να μαγειρευω να δειπνάς ,να στρώνω ν απλαγιάζεις.Μα 'κει που πάω 'γω αδερφή,γυναίκες δεν πατούνε.

ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΣΕΤΑΣ

2Η) ΚΑΣΕΤΑ Π.Ε.Π

Α: ΠΛΕΥΡΑ

ΜΠΑΙΝΩ ΜΕΣ Τ' ΑΜΠΕΛΙ (2/4 ,στα τρία , χασαπια)

Στίχος:Β

Μουσική:Α

Μπαίνω μες τ' αμπέ- , βρε μπαίνω μες τ' αμπέ -,μπαίνω μες τ΄ αμπέλι θα νοικοκυρά.Μπαίνω μες τ' αμπέλι θα νοικοκυρά , για κι νοικοκύρης πο' 'ρχεται σίμα.Έλα νοικοκύρη μ' , έλα νοικοκυ- , έλα νοικοκύρη μ' να τρυγήσουμι.Έλα νοικοκύρη μ' να τρυγήσουμι, κόκκινα σταφύλια να πατήσουμι.Κόκκινα σταφύλια να πατήσουμι , στη φραγκιά να παμ' να τα πουλήσουμι.Στη φραγκιά να παμ' να τα πουλήσουμι, λίρες και φλουριά να παμ' να τα πουλήσουμι.Στη φραγκιά να παμ' να τα πουλήσουμι , λίρες και φλουριά να καζαντήσουμι.Λίρες και φλουριά να καζαντήσουμι,παπούτσια να πα να αγοράσουμι.Παπούτσια να πα να αγοράσουμι,κορτσούδια για να ξεγελάσουμι.

ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (καθιστικό)

Στίχος:Β

Μουσική:Α-

Μια Παρασκευή κι ένα Σαββάτο βράδυ, μανα με, καλε μάνα μ' έδιωχνε -ν- απο τα πατρικά μου , κι ο πατε-,καλε κι ο πατέρας μου κι αυτός μου λέει να φύγω.

Φε- , καλέ φεύγω κλαίγοντας ,φεύγω παραπονιώντας.Παίρνω ένα,παίρνω ένα στρατί , στρατί το μονοπάτι.Βρίσκω ένα,βρίσκω ένα δεντρί ,δεντρί κυπαρισσένιο.

Στέκομαι ,στέκομαι και του ρωτώ ,σια που να γι -ν - απόψε ,να κι ο ι- ,να κι ο ίσκιος μου,και σκαλώ τ'άρματα σου,να κι ο -ι ,να κι οπ ίσκιος μου ,πέσε γλυκά κοιμήσου.Το πρωί , το πρωί με την αυγή …….

ΑΣΠΡΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ(συρτό)

Στίχος:Α

Μουσική:Β

Άσπρα μου περιστέρια,μαύρα μου πουλιά ,-ν- εσείς παντού περνάτε κι αδιαβαίνετε.Εσείς παντού περνάτε κι αδιαβαίνετε , περάστε απ'τις αυλές μας κι απ΄τα σπίτια μας.Περάστε απ' τις αυλές μας κι απ' τα σπίτια μας και κοντοκαρτερέστε , χαμηλώσετε.Και κοντοκαρτερέστε ,χαμηλώστε ,να γράψω ένα γράμμα μιαψιλή γραφή.Να γράψω ένα γράμμα μια ψιλή γραφή , να στην στείλω στη αγάπη μ' χαιρετίσματα.Να στείλω στη αγάπη μ' χαιρετίσματα , θέλει ας καρτερέσει,θελει ας παντρευτεί. Θέλει ας καρτερέσει,θελει ας παντρευτεί, θέλει καλόγρια ας γένει να παρηγορηθεί.Εδώ στον τόπο που 'ρθα με παντρέψανε,με δώσανε κορασιο δώδεκα χρονό.Με δώσανε κοράσιο δώδεκα χρονό, μάγισσας θυγατέρα ,μάγισσας κόρη.Μάγισσας θυγατέρα,μάγισσας κόρη,μαγευει τα καράβια και δεν έρχονται.

Μαγευει τα καράβια και δεν έρχονται, με μάγεψε και μένα και δεν μπορώ να ΄ρθω.Με μάγεψε και μένα και δεν μπορώ να 'ρθω,άμπας κινήσω μαύρα ειν' τα ιβουνα.Άμπας κινήσω μαύρα είν' τα ιβουνά , κι άμα γυρίσω πίσω ήλιος ξαστεριά.Λαμπουν τα μοναστήρια που τρωγα ψωμι, και οι βρυσούλες απο 'πινα νερό.

Στ' Αγιορος θε να παω σ'ένα ψηλό ιβουνό,να στήσω μια βρησούλα με κρύγιο νερό,για να περνούν ο κόσμος και να νίβονται ,για να περνάει η αγάπη μ' να γυαλίζεται.Για να περνάει η αγάπη μ' να γυαλίζεται ,εμένα να θυμάται να ζαλιζεται.

ΣΥΡΜΟΥ ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΙΟ ΜΟΥ

Πέρα σε κείνο το βουνό,Σύρμου μαλαματένιο μου,

Πέρα σε κείνο το βουνό,αιντε παιδιά μου γιαλο γιαλό.

Γιέ μ ' στα δω - ,γιε μ' στα δώθε και στα κείθε,

Βάλτε λε- βάλτε λεβεντάδες βάλτε.

Έχουν οι κλέφτες σύναξη ,σύρμου μαλαματένιο μου ,

Εχουν οι κλέφτες σύναξη , αιντε παιδιά μου γιαλο γιαλό.

Γιε μ' κι οι κα- ,γιε μ ' κι οι καπεταναραίοι

Βάλτε λε- βάλτε λεβεντάδες βάλτε.

Έχουν αρνιά που ψήνουνε ,Σύρμου μαλαματένιο μου,

Έχουν αρνιά που ψήνουνε, άιντε παιδιά μου γιαλο γιαλό.

Γιέ μ΄κρια- γιε μ΄κριάρια σουβλισμένα, βάλτε λε- βάλτε λεβεντάδες βάλτε.

Έχουν κι ένα παλιό κρασί, Σύρμου μαλαματένιο μου,

Εχουν κι ένα παλιό κρασί άιντε παιδιά μου γιαλό γιαλό.

Γιέ μ΄που πιν- γιέ μ΄που πιν τα παλικάρια

Βάλτε λε- βάλτε λεβεντάδες βάλτε.

Και στη σήμαδα ρίχνουνε, Σύρμου μαλααμτένιο μου,

Και στη σημάδα ρίχνουνε άιντε παιδιά μου γιαλό γιαλό.

Γιέ μ΄και τη- γιέ μ΄και τη σημάδα παίρνουν

Βάλτε λε- βάλτε λεβεντάδες βάλτε.

ΣΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ Τ΄ΑΛΩΝΙ

Μεσ΄του χαλκού τ΄αλω-νω-νι το μαρμαρινό,
παίζουν (συ)μάδα παι-ναι-ζουν γιός και βασιλιάς
Κανείς και δεν την παι-ναι-ζει σαν τον Κυρ-γιαννή,
ο ήλιος και ο Γιαννα-ά-κης στοίχημα βάζουν,
Βάζουν στοίχημα βα-ά-ζουν στα κεφάλια τους,
το ποιός θα πάει πρω-νω-τος στη μανούλα του
Ο ήλιος πάει στη μα-ά-να τ΄και βραδιάστηκε,
και ο Γιάννης εβραδιά-α-σθει στο μισοστρατί.
Περνούσαν οι διαβα-ά-τες και το έκλειγαν,
και τα καλά κορίτσια το μοιριολογούν.
Γιάννη μου να ΄χες μα-ά-να να ΄χεις αδελφή,
να ΄χες καλή γυναι-αί-κα να ΄ρθει να σε δεί.
Τον λόγο δεν τον είπε δεν τον έσωσε,
να και μανα τ΄, να και αδερφή να και καλή γυναίκα που ΄ρθε να τον δεί.
με δυό παιδιά στα χε-έρια κι ένα στη κοιλιά,
κι η μάνα του τον κλαίει και το μοιριολογεί.
Δε σ΄έλιγα εγώ Για-ά-ννη μ΄δε σ΄ορμήνευα,
στους χίλιους να μην πάγεις και στους εκατό.
Δεν ήταν μάνα μ΄χι-ί-λνοι ούτε κι εκατό,
μον΄ήταν τρείς χιλιάδες κι όλο Αρβανιτιά
Ήταν και τ΄άλογα-α τους παιχνιδιάρικα,
στα μάρμαρα πατού-ου-σαν κι έβγαζαν νερό,
στους κάμπους περπατούσαν και κουρνιάχτιζαν.

ΛΑΛΗΣΕ ΚΟΥΚΙ Μ΄

Λάλησει κούκι μ΄ λα-μωρ-λάλησειν όπως λαλούσεις πρώτα
Γιε μ΄τι να λαλη-, γιε μ΄τι να λαλη-, γιε μ΄τι να λαλήσω μάτια μ΄τι να πώ.
Τί να λαλήσω μάτια μ΄τι να πώ , τι να σας μολογήσω.
Γιέ μ΄ήρθε η α-, γιέ μ΄ήρθε η α- , γιέ μ΄ήρθε η άνοιξη μάτια μ΄πικρή.
Ήρθε η άνοιξη μάτια μ΄πικρή , το καλοκάιρι μαύρο.
Γιέ μ΄και το μισό-, γιέ μ΄και το μισό-, γιέ μ΄και το μισό- μάτια μ΄- καλόκαιρο.
Και το μισό-μάτια μ΄-καλόκαιρο μαύρο φαρμακωμένο
Γιέ μ΄λαλούν τ΄αηδό-, γιέ μ΄λαλούν τ΄αηδό-, γιέ μ΄λαλούν τ΄αηδόνια μάτια μ΄ στις φωλιές.
Λαλούν τ΄αηδόνια μάτια μ΄στις φωλιές οι πέρδικες στα πλάγια.

ΚΙΝΗΣΕ Ο ΚΩΤΣΟΣ

Κινήσε ο Κώτσος, κίνησε, στο πανηγύρι να πάει (δις)

Και ξέχασε, μωρέ Ταλιανούδα μου, και ξέχασε το χαϊμαλί.

Και ξέχασε το χαϊμαλί, γύρισε να το πάρει (δισ)

Βρίσκει την πο-, μωρέ Ταλιανούδα μου, βρίσκει την πο-, την πόρτα ανοιχτή.

Βρίσκει την πόρτα ανοιχτή, και τα σκυλιά δεμένα (δισ)

Βρίσκει και την , μωρέ Ταλιανούδα μου, βρίσκει και την , και την καλούδα του.

Βρίσκει και την καλούδα του, μ΄αλλον άνδρα κοιμάται (δισ)

Το σουγιάδα-, μωρέ Ταλιανούδα μου , το σουγιαδάκι τ΄έβγαλε.

ΕΨΕΣ ΚΙ ΟΤΑΝ ΛΙΑΝΟΒΡΕΧΕ

Εψές όντας, κι αμάν αμάν , εψές κι όταν λιανόβρεχε, εψέςόντας λιανόβρεχε, κι οντάς λιανοψιχάλιζε. Ξένος ήρθε, κι αμάν αμάν, ξένος ήρθε στην πόρτα μου, ξένος ήρθε στη πόρτα μου βροντάει τα παραπόρτια μου. Τι να τον στρώ-, κι αμάν μα΄να, τι να τον στρώσω να πέσει. Τον στρώνω ρολύχα δώδεκα , γιργάνια δεκατέσσερα , μα πάλι δεν κοιμήθηκε, ούτε ευχαριστήθηκε , ύδρος τον περιχύθηκε

ΣΥΡΤΕ ΚΟΥΡΤΣΟΥΔΙΑ Μ΄

Σύρτε κουρτσούδια μ΄σύρτε, εγώ δεν έρχομαι, φοβούμε από τον Γιάννη, τον πλανόγιαννο. Μαγεύει τ ακορίτσια και τον αγαπούν , με μάγεξε και μένα κι εγώ δεν έρχομαι.

Ο ΔΗΜΟΣ Ο ΠΡΑΜΑΤΕΥΤΗΣ

Ο Δήμος ο παματευτής , ο Δήμος ο στρατιώτης , σέρνει μουλάρια δώδεκα και μούλες τριανταπέντε , στη μούλα την καλύτερη ο Δήμος κάνει καβάλα.

Στο δρόμον απού πήγαινε, στη στράτα που διαβαίνει, μον΄τραγουδούσε κι έλεγε, μον΄τραγουδάει και λέει " Για διές λημέρια κλέφτικα και κλέφτες να μην έχει".

Μα να και κλέφτες ΄πο μπροστά πιάνουν τον ξεφορτώνουν.

"Παιδιά μην ξεφορτώνετε , είμαι μικρός κι αδύνατος και δεν μπορώ να φορτώσω". "Εμείς θα τον σκοτώσουμε κι αυτός ακούς τι λέιε".

Δυό μαχαιριές του δίνουνε στο δεξιο πλευρό του, την τρίτη την καλύτερη ο αδερφός τ΄την δίνει.

Τότε στέκονται και τον ερωτούν, στέκονται και τον λένε "για πες μας βρε καλόπαιδο, ποιος είσαι κι από που ΄σαι" .

Εχω πατέρα από τα Γιάννινα και μάνα από την ………, έχω και κλέφτη αδελφό στούς κλέφτες καπετάνιος,

Τότε τον αγκάλιασε και στον γιατρό τον πήγε.

Γιάτρεψε γιατρέ μου γιάτρεψε αυτόν τον πληγωμένο.

Πες μου γιτρέ θα γιάνει, δε θα γιάνει;

"Οι δυο μαχαιριες θα γιάνουνε η τρίτη δε θα γιάνει, η τρίτη θα πεθάνει".

Τ΄ΟΝΕΙΡΟ ΤΟ ΠΙΚΡΟ

Πικρό ΄νειρο ονειρεύτηκα , πικρό φαρμακωμένο. Πες με το κόρη μ΄, πες με το, και εγώ θα στο ΄ξηγήσω. "Είδα το άλογο γυμνό, τη σέλα τσακισμένη, κι αυτό το χρυσομάντηλο στο αίμα βουτεμένο" Τ΄άλογο είναι ο δρόμος μας , η σ΄λεα ο χωρισμός μας , κι αυτό το χρυσομάντηλο είναι ο ξεχωρισμός μας . Εμείς θ αξεχωρίσουμε και που θ΄ανταμωθούμε . Εκεί που σμίγουν τα βουνά και οι κρύες οι βρυσούλες.

ΔΙΣΤΙΧΟ

Εσύ να κάνεις τον υγιό και ΄γω την θυγατέρα

Να συμπεθεριάσουμε τα δυό, τα δυό τ΄αγαπημένα.

ΑΠΡΙΛΗ ΚΑΜΑΤΑ

Απρίλ λέει Απρίλ Απρίλη κααανάματη

Απρίλη Απρίλη κάματη Μάη μ΄καατκάματη μ΄

Μάη κατακαμένη μ΄

Που Μάη λέει που μαύρισες τις εεεέμορφες

Που μαύρισες τις έμορφες

Κι ασχήνινες τις άσπρες κι ασχήμινες τις άσπρες

Μαααύρη λέει μαύρα φορεί μαύρα κρατεί

μαύρα φορεί μαύρα κρατεί μαύρα καβαλικεύει

μάυρα καβαλικεύει

Μια σαν λέει μια σαν εκουβαλίικεψεν

Μια σαν εκουβαλίκεψε τον Άγιο-Γιώργη μοιάζει

Τον Άγιο-Γιώργη μοιάζει

Τον Άι λέει τον Άγιο-Γιώργη πουου οοοοορμή

Τον Άγιο-Γιώργη που ορμή την Παναγίτσα καλή

Την Παναγίτσα την καλή

Και που λέι και στο λιανό περπάαατημα

Και στο λιανό περπάτημα τον Άγιο Κωνσταντίνο

Τον Άγιο Κωνσταντίνο

ΜΙΑ ΠΑΣΧΑΛΙΑ

Μια Πασχαλιά κι μιά  Λαμπρή

Μια υπίσημην ημέρα πουλάκι μαμά

Μια υπίσημην ημέρα Αλεξαντρήμ

Μάνα το γιό της στόλιζε στην εκκλησία να πάει.

Στην εκκλησία να πάει πουλάκι μαμά

Στην εκκλησία να πάει Αλεξαντρήμ

Κι πρώτη εξαδέλφη του τον ντύνει τον χτενίζει.

Τον ντύνει τον χτενίζει πουλάκι μαμά

Τον ντύνει τον χτενίζει Αλεξαντρήμ

Εκέινησαν κ πήγαιναν στις εκκλησιάς την πόρτα

Στις Εκκλησιάς την πόρτα πουλάκι μαμά

Στις Εκκλησιάς την πόρτα Αλεξαντρήμ.

Μα σαν τους είδε η εκκλησιά τα κεραμύδια ρίχνει

Τα κεραμίδια ρίχνει πουλάκι μαμά

Τα καραμίδια ρίχνει Αλεξαντρήμ

Κι τ΄ Άγιο Πνεύμα έφριξε μέσα από τ΄Άγιο Βήμα

Μέσα πό τ΄ΆγιοΒήμα πουλάκι μαμά

Μέσα πό τ΄Άγιο Βήμα Αλεξαντρήμ

Γιέ μου και που γιέ μου και που κολάστηκες

Και δεν σου τρέχουν τ΄ Άγια

Και δεν σου τρέχουν τ΄ Άγια πουλάκι μαμά

Και δεν σου τρέχουν τ΄ Άγια Αλεξαντήμ

ΣΤ΄ ΑΓ. ΌΡΟΣ

Στ΄ Αγιόρος θελ΄να πάω σε ψηλά βουνά

Να χτύσω μια βρυσούλα με κρυγιό νερό

Για να παιρνάει η αγάπη μου να νύβετε,

Εμένα να θυμάται και να ζαλίζετε

Ζουνάρι τσακισμένο σε λιγνό κορμί

Π΄ανάθεμα το χώμα που γίνεται γυαλί

Π΄ανάθεμα που παίρνεις γυναίκα γαλανί

ΚΑΗΜΕΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

Βλέπεις εκείνο το βουνό πως άναψε και καίει

Αχ εκεί ειν΄πύργος γυάλινος και μαρμαρένια βρύση.

Μέσα κοιμα΄ται μαι ξανθιά μιας χήρας θυγατέρα

Και πως να την ξυπνήσουμε και πως να

Τις το πούμε ξύπνα καημέν Αναστασιά

ΚΡΗΤΙΚΟΥΔΑ

Στην πόλη η κρητικούδα μου

Στην πόλη είμαν κι άκουσα

Τ΄αρραβωνιάσματά σου,

Κι όλα μαύρα η κρητικούδα μου

Κι όλα μαύρα τα ΄βαψα

Πουκάμισο και ζώνη

Ως και γε κρητικούδα μου

Ως και το γελεκάκι μου

Στο μπογιατζή το πήγα

Κι ο μπογιατζής κρητικούδα μου

Κι ο μπογιατζης με ρώτησε

Γιατί τα βάφης μαύρα.

Αγάπην η κρητικούδα μου

Αγάπην είχα και έχασα

Απ΄την ανεμελιά μου

Τώρα τη βλε κρητικούδα μου

Τώρα τη βλέπω σ΄αλλο νιό

Και καίγεται η καρδιά μου.

ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΤΟ ΖΩΝΑΡΙ

ΚΛΙΚΙ

 Μεσ΄ της νύφης τα λουλούδια τρία πουλάκια κελαηδούσαν
το ΄να λέει τ΄άλλο κλαίει τ΄άλλο κελαηδεί και λέει:
Να ΄χα μάνα της καρδιάς μου
και πατέρα της ψυχής μου
κι αδελφό της αγκαλιάς μου.
Τώρα του γαμπρού η μάνα περ΄ φανεύετε και λέει:
΄γω 'χω γιο και άλλη δεν έχει,
΄γω ΄χω δένδρο στην αυλή μου κυπαρίσσι στη γωνιά μου.
Κάθεται κι η μοίρα επάνω και μοιράζει και ταιριάζει και βαριά αναστενάζει.
Βρέ πανάθεμά σε μοίρα όπου δεν μοιράζεις ίσια
στα καλά τα παλικάρια δίνεις άσχημα κοριτσιούδια και
στα όμορφα τα κοριτσιούδια δίνει άσχημα παιδούδια.

ΔΗΛΑΔΗ

ΜΕΣ ΤΗΣ ΝΥΦΗΣ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ(τετράσημος)

Στίχος:B+

Μουσική: A

Μες της νυ-νυ-φης τα λουλου-νου-δια, τρια πουλα-να-κια κελαηδουσαν,τρια πουλανακια κελαηδου-νου-σαν,το 'να κλε-νε-γει ,τ' αλλο λεει.Το 'να κλε-νε-γει,τ' αλλο λε-νε-γει,τ'αλλο κε-νε-λαηδαει και λεει.Τ'αλλο κε-νε-λαηδαει και λε-νε-γει:(πιριστερα σιργιανιζει σον συριωτικο τον καμπο ,με τα κοκκινα παπούτσια, με τα κίτρινα τιρλικια)να 'χα μα-να-να της ψυχής μου,να 'χα μα-να-να της ψυχής μου και πατε-νε-ρα της καρδιάς μου.Να 'χα μα-να-να της ψυ-νυ-χης μου και πατέρα της καρδιάς μου(και κορμί της αγκαλιάς μου).

ΤΩΡΑ ΤΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ Η ΜΑΝΑ (συρτό)

Στίχος:B+

Μουσική:A

Τωρά του ,τωρα του γαμπρου η μάνα ,περφανε-,περφανευεται και λέγει:'Γω ΄χω γιο ,'γω ΄χω γιο κι αλλη δεν έχει ,΄γω ΄χω δε-,΄γω ΄χω δεντρο στην αυλή μου,΄γω ΄χω δε-,΄γω ΄χω δεντρο στην αυλή μου μου,κυπα-,κυπαρισσι στη γωνια μου.

Κυπα- ,κυπαρισσι στη γωνια μου,καθεται και ….,καθεται ,καθεται και……και μοιρα -,και μοιραζει και ταιριαζει,και μοιρα - και μοιραζει και ταιριαζει ,και βαρια,και βαρια,και βαρια ανεσταζει.Βρε πανα-,βρε παναθεμα σε μοιρα ,απο δε,απο δε μοιραζεις ισια,τ'ομορφα τόμορφα τα παλληκαρια παιρνουν α-παιρνουν ασχημα κορασια.

ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΒΕΡΓΑ(στα τρία)

Στίχος:B+

Μουσική:Β+

Γιο ,'γω 'χω γιο κι άλλη δεν έχει,'γω 'χω δε-,'γω χω δεντρο στην αυλή μου, 'γω 'χω δε-,΄γω ΄χω δεντρο στην αυλή μου,κυπα-,κυπαρισσι στη γωνιά μου.

Κυπα-,κυπαρισσι στη γωνιά μου,καθεται και….,κάθεται,καθεται και…….και μοίρα-,και μοιράζει και ταιριάζει και μοιρα-,και μοιραζει και ταιριαζει ,και βαριά,και βαριά ανεσταναζει.Βρε πανα-,βρε παναθεμα σε μοίρα,απο δε μοιράζεις ίσια ,τόμορφα,τόμορφα τα παλληκαρια παίρνουν α-,παίρνουν άσχημα κοράσια.

ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΒΕΡΓΑ(στα τρία)

Στίχος:B+

Μουσική:Β+

…………………………………………………..

Τραγουδούν:

Σιώκου Αθ. Βασιλική σύζυγος Ρίμπα Αστερίου,

Μουστάκα  Χ. Μαρία σύζυγος Σιώκου Γεωργίου,   

Γαλάνη Ν. Άννα σύζυγος Παπαργυρίου Δημητρίου,

Σιώκου Αθ. Αγγελική σύζυγος Ρήγα Δημητρίου

Κατσιρμά Στ. Ρήνα σύζυγος Ρίμπα Ιωάννη

Καλογριά Δ. Χαϊδω σύζυγος Τζιουρτζιούμη Κωνσταντίνου

Απομαγνητοφώνηση :
Αγοραστός Ιωάννης (Χοροδιδάσκαλος Π.Ε.Π.)

Μακαβού Γ. Κωνσταντίνα

Τσιντογιάννης Στέλιος

Ηχογράφηση:

Ρίμπας Αθ. Αστέριος