Ζωή η Καρβουνοψίνα

Τέταρτη σύζυγος του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού, με την οποία ο Βυζαντινός αυτοκράτορας είχε έκθεσμες σχέσεις μετά τον θάνατο της τρίτης συζύγου του Ευδοκίας(901). Ως παλλακή του αυτοκράτορα απέκτησε γιο, τον μετέπειτα αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ζ' τον Πορφυρογέννητο(912-959), γιατί ο τέταρτος γάμος απαγορευόταν αυστηρά από την Κανονική παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η επιθυμία του Λέοντος ΣΤ' να νομιμοποιήσει τον δεσμό με τέλεση εκκλησιαστικού γάμου συνδέθηκε άρρηκτα με τη νομιμοποίηση των δικαιωμάτων διαδοχής του γιου του Κωνσταντίνου, αφού από τις προηγούμενους γάμους ο Λέων δεν είχε αποκτήσει τέκνα. Ωστόσο, υπήρξε σφοδρή αντίδραση από τον δυναμικό πατριάρχη Νικόλαο τον Μυστικό, όχι μόνο για την τέλεση εκκλησιαστικού γάμου, αλλά και για τη βάπτιση ακόμη του έκθεσμου τέκνου. Τελικά, ο πατριάρχης υποχώρησε στο θέμα του βαπτίσματος για να διασφαλίσει τη βασιλική διαδοχή, αλλά απέρριψε κάθε σκέψη για τέλεση του γάμου. Η βάπτιση τελέστηκε στον ναό της Αγίας Σοφίας στις 6 Ιανουαρίου 906 με τον αυστηρό όρο να απομακρυνθεί η Ζωή από το Παλάτι. Ο Λέων δέχθηκε αρχικά τον όρο, αλλά σύντομα άλλαξε γνώμη και αξίωσε την τέλεση και του γάμου. Η Ζωή, που είχε απομακρυνθεί για τρεις μέρες, επανήλθε στο Παλάτι, ο δε ιερέας του Παλατιού Θωμάς αναγκάστηκε να τελέσει τον γάμο χωρίς έγκριση του πατριάρχη. Ο πατριάρχης αντέδρασε με βίαιο τρόπο τόσο για την καταπάτηση της Κανονικής παράδοσης όσο και για τη μη τήρηση της υπόσχεσης από τον αυτοκράτορα. Απαγόρευσε στον αυτοκράτορα να εισέλθει στην εκκλησία και να λάβει τη Θεία Κοινωνία, δηλαδή επέβαλε στον αυτοκράτορα την αυστηρή εκκλησιαστική ποινή της ακοινωνησίας. Ο αυτοκράτορας αναγκάστηκε να ζητήσει τη γνώμη του πάπα της Ρώμης για να παρακάμψει τις συνέπειες της πατριαρχικής απόφασης. Οι αντιπρόσωποι του πάπα δέχθηκαν την τέλεση του γάμου παρά τη ρητή απαγόρευση της Κανονικής παράδοσης και της προγενέστερης βυζαντινής νομοθεσίας. Ο πατριάρχης Νικόλαος όμως αρνήθηκε να αναγνωρίσει τις αντικανονικές πρωτοβουλίες τουΛέοντος και επέμεινε στις αποφάσεις του, γι' αυτό και τελικά εξορίστηκε βίαια στις αρχές του 907. Ο νέος πατριάρχης Ευθύμιος είχε αναγνωρίσει την εγκυρότητα του γάμου πριν από την άνοδο του στον πατριαρχικό θρόνο, έστεψε δε το 908 συμβασιλέα τον ανήλικο Κωνσταντίνο. Ωστόσο, ο Λέων λίγο πριν από τον θάνατο του αποκατέστησε τον Νικόλαο στον πατριαρχικό θρόνο και του ζήτησε να επωμιστεί την επιτροπεία του ανήλικου γιου του. Μετά τον θάνατο του, ο αδελφός του Αλέξανδρος απομάκρυνε τη Ζωή από το Παλάτι και την έκλεισε σε μοναστήρι, αλλά ο Αλέξανδρος πέθανε αιφνίδια το 913. Με απαίτηση του ανήλικου Κωνσταντίνου η Ζωή επέστρεψε πάλι στο παλάτι και ανέλαβε την αντιβασιλεία σε συνεργασία με την τριμελή επιτροπεία, στην οποία μετείχε και ο πατριάρχης Νικόλαος. Ο πανίσχυρος όμως Ρωμανός Λακαπηνός, μέλος της τριμελούς επιτροπείας, για να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του ανακηρύχθηκε συμβασιλεύων (919) και εξόρισε τη Ζωή σε μοναστήρι, όπου και τελικά αυτή πέθανε.

http://pluton22.blogspot.gr/2016/10/blog-post_22.html