Σταματόπουλος Αθανάσιος του Παν.

Ο πρώτος Τερπνιώτης γιατρός και Μακεδονομάχος βότανα ο "γιατρός" και έκανε τις συνταγές. Για κάποιον λόγο, που δεν τον γνωρίζουν οι απόγονοι' του, ο ιατρός Σταματόπουλος δεν εξάσκησε την οργανωμένη ιατρική έξω από τα όρια του χωριού.

Ο Σταματόπουλος Αθανάσιος του Παναγιώτη γεννήθηκε το 1870 στο Παλαιοχώρι της Χαλκιδικής. Σπούδασε ιατρική με την ειδικότητα του παθολόγου. Το 1898 έρχεται στην Τερπνή και παντρεύεται την πρώτη γυναίκα του την Αικατερίνη του γένους Δήμου (Καρακόλιου). Απέκτησε τέσσερα παιδιά. Τον Παναγιώτη, την Ελισάβετ, τον Δημήτριο και την Αγγελική. Στα δύσκολα χρόνια της ελονοσίας, του τύφου, της χολέρας και πολλών άλλων επιδημιών που μάστιζαν τον τόπο, βοήθησε όλους όσους προσέτρεξαν σ' αυτόν. Και όλα αυτά με πρωτόγονα μέσα με πηγή των φαρμάκων την βοτανοθεραπεία. Από το μεγάλο "μπαχτσελίκι" (περιοχή με διάφορα οπωροφόρα δέντρα) που υπήρχε απέναντι από τον ποταμό που περνάει δίπλα από το χωριό με τα λεγόμενα "κουρασάνια" (πέτρινα αναχώματα για να μην γίνονται πλημμύρες). Απ' αυτό το μπαχτσελίκι που ήταν βακούφικο και αργότερα ιδιοκτησίας καρούση έπαιρνε τα. Σύμφωνα με άλλες αφηγήσεις είτε δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του είτε οι τούρκοι έκαψαν το πτυχίο του.Εξ' αιτίας του "γιατρού" οι με το επίθετο Σταματόπουλος ήταν γνωστοί στο χωριό ως "γιατράδες".

Πεθαίνει η πρώτη γυναίκα του και ξαναπαντρεύεται την Βασούλα από τις Σέρρες. Απέκτησε ένα παιδί τον Κλεάνθη ο οποίος είχε σπουδάσει δικηγόρος και πέθανε πρόωρα στην μαύρη περίοδο του εμφυλίου πολέμου.Ξαναπαντρεύεται, αφού πέθανε και η δεύτερη γυναίκα του, την Ευφροσύνη από την Νιγρίτα του γένους Χατζηπρίμου με την οποία απέκτησε ένα παιδί, τον Γεώργιο.

Ήταν από τους πρώτους τερπνιώτες ενταγμένος στον Μακεδόνικο Αγώνα μαζί με τον παππού τον Τκλάρο" (Μπουγιώτα) και άλλους τερπνιώτες.

Έχει τιμηθεί με μετάλλια ως Μακεδονομάχος. Πήρε μέρος στη μάχη "Πλατανούδια" στις 17 Φεβρουαρίου του 1913 μαζί με τους Τερπνιώτες στο πλευρό του Ελληνικού στρατού εναντίον των Βουλγάρων.

Διατέλεσε για πολλά χρόνια Πρόεδρος στην Κοινότητα Τερπνής (τότε Τσερπίστα). Επί προεδρίας του μετονομάστηκε η Κοινότης Τσερπίστης σε κοινότητα Τερπνής. Υπογράφει ως Πρόεδρος Τσερπίστης το ιστορικό Πρακτικό υπ' αριθμ. 16 και ημερομηνία 20 Μαρτίου 1923, ημέρα Τρίτη και ώραν 5η μ.μ, περί μετονομασίας του χωριού.

Προσπάθησε και τελικά αναγέρθηκε με δικές του ενέργειες το καμπαναριό στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, γιατί οι Τούρκοι δεν επέτρεπαν να υπάρχει χτίσμα ψηλότερο από το τζαμί τους. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις έφυγε κρυφά μία νύχτα, πήγε στις Σέρρες και πήρε άδεια από τον Τούρκο Μπέη των Σερρών και έτσι ολοκληρώθηκε το καμπαναριό.

Ήταν ένας αυθεντικός άνθρωπος του χωριού, λίγο οξύθυμος και φωνακλάς αλλά αξιαγάπητος από τους συγχωριανούς και πολύ καλός πατριώτης.

Πέθανε το 1957.

Πηγή αφήγησης : Οικογένεια Κλεάνθη Σταματόπουλου

                                Δήμου Α. Γεώργιος

                                http://www.terpni-ser.gr