Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018


Του π. Ιωάννη Ρωµανίδη


ISBN13:  9789602421444                                                   
Εκδότης: ΠΟΥΡΝΑΡΑΣ
Χρονολογία Έκδοσης: Δεκέμβριος 2002
Αριθμός σελίδων: 414
Διαστάσεις : 21x14




----------------------------------------------------------
Ο πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωάννης Ρωμανίδης (2 Μαρτίου 1927 - 1 Νοεμβρίου 2001) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Ορθόδοξους θεολόγους του 20ού αιώνα και ανακαινιστής της Ορθόδοξης Θεολογίας, με την επιστροφή της στην γνησιότητα της αγιοπατερικής παραδόσεως.

Οι γονείς του ήταν από την Ρωμαϊκή Καστρόπολη της Αραβησσού της Καππαδοκίας. Γεννήθηκε στον Πειραιά, στις 2 Μαρτίου 1927. Έφυγε από την Ελλάδα και μετανάστευσε στην Αμερική, στις 15 Μαΐου 1927 (σε ηλικία 72 ημερών), με τους γονείς του και μεγάλωσε στην πόλη της Νέας Υόρκηςστο Μανχάταν στην 46η οδό μεταξύ της 2ας και της 3ης Λεωφόρου.

Ήταν απόφοιτος του Ελληνικού Κολεγίου Μπρούκλαϊν, Μασαχουσέτης, της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γέηλ, Διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ (School of Arts and Sciences). Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου στην Θεσσαλονίκη και Επισκέπτης Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού του Πανεπιστημίου Μπαλαμάντ, του Λιβάνου από το 1970.

Σπούδασε ακόμη στο Ρωσικό Σεμινάριο του Αγίου Βλαδίμηρου της Νέας Υόρκης, στο επίσης Ρωσικό Ινστιτούτο Αγίου Σεργίου στο Παρίσι και στο Μόναχο της Γερμανίας. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1951 και έκτοτε διακόνησε ως εφημέριος σε διάφορες ενορίες των ΗΠΑ. Μεταξύ των ετών 1958 και 1965 υπηρέτησε ως καθηγητής στη Θεολογική Σχολή Τιμίου Σταυρού, παραιτήθηκε όμως το 1965, διαμαρτυρόμενος για την απομάκρυνση του π. Γεωργίου Φλορόφσκι από την Σχολή.

Η εκλογή του για την Έδρα της Δογματικής στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έγινε στις 12 Ιουνίου 1968, αλλά δεν διωρίζετο, διότι κατηγορείτο ως "κομμουνιστής". Τελικά ο διορισμός του έγινε το 1970. Το 1984, για προσωπικούς λόγους παραιτήθηκε με πλήρη σύνταξη.

Απεβίωσε την 1 Νοεμβρίου 2001, αφήνοντας πίσω του πλούσιο θεολογικό και ιστορικό έργο.




“ΚΑΣΤΕΛΟΥΔI”
ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Περιοχή “ΚΡΑΝΙΕΣ”

Παλαιοχώρι Μάϊος 2008

Είναι Μέγα Σάββατο και κατευθύνομαι με οδοιπόρο ένα φίλο τον Πολύζο Χρήστο στην τοποθεσία του Παλαιοχωρίου Χαλκιδικής “Κρανιές” και συγκεκριμένα στο “Καστελούδι”  . Η περιοχή έχει δύσκολη πρόσβαση με ΙΧ . Εμείς με αγροτικού τύπου όχημα και με περπάτημα κατευθυνθήκαμε προς το Καστελούδι




Αφήσαμε πίσω μας καλλιεργήσιμες ιδιωτικές εκτάσεις στις οποίες είναι διάσπαρτα κεραμικά υπολείμματα και το σοκ για μένα ήταν μεγάλο . Στην θεωρητική είσοδο του κάστρου ένα πυθάρι σπασμένο τονίζει και στον ποιο αδαή ότι εδώ κάτι τρέχει .




Το “Καστελούδι”  είναι μια περιοχή φύση και θέση από μόνη της οχυρή κάτι αντίστοιχο με το Νέπωσι στην άλλη πλευρά του Παλαιοχωρίου , καμουφλαρισμένη πλήρως από τις οξιές και τους δρυς. Παρ όλα αυτά όμως σε 4 σημεία του κάστρου υπάρχουν ορατά ίχνη λαθρανασκαφής με άγνωστα σε όλους μας ευρήματα. 


Είναι μάλλον επιτακτική η ανάγκη ανάδειξης και αξιοποίησης αυτού του χώρου όπου σε συνδυασμό και με την τοποθεσία “Νέπωσι” όπου υπάρχει το “Καστέλι” θα αποτελέσουν χώρους έρευνας και ιστορικής μνήμης . 



Εξάλλου με βάση όλες τις παλιότερες αναφορές ερευνητών και ιστορικών στην περιοχή του Παλαιοχωρίου θα πρέπει να τοποθετούνται οι αρχαιοελληνικές πόλεις
H “Augea” – “ Αυγαία “ των πτολεμαϊκών χαρτών
Η “των Αρνών” του Θουκιδήδη
Η “Χαλκίς” των ιστορικών (Στέφανος Βυζάντιος κ.α.)
Το κάστρο “Καστελουδι” στην περιοχή “Κρανιές” του Παλαιοχωρίου είναι σε μία περιοχή όπου στα ΒΔ υπάρχει η τοποθεσία “Βίγλα” (τώρα στο χώρο δεσπόζουν οι κεραίες της κινητής νομίζω τηλεφωνίας) από την οποία μπορείς από την Νότια πλευρά να εποπτεύεις όλο τον Παλαιοχωρινό κάμπο και την κοίτη του Χαβρία ποταμού , αλλά και Βόρεια να εποπτεύεις το χώρο έως και της λίμνες και τα στενά της Ρεντίνας όπου υπάρχει το μεγάλο κάστρο της “Ρεντίνας”
Στα δυτικά της περιοχής αυτής του Παλαιοχωρίου υπάρχει ο “Αή Λίας” όπου και εκεί υπάρχουν ενδείξεις αρχαιολογικών ευρημάτων (σημαντικές αναφορές για αυτή την περιοχή έχει κάνει ο κός Κύρου Δημήτριος ) .



Άρα συνοψίζοντας έχουμε
Ø      ένα κάστρο
Ø      εμφανή τα σημάδια λαθρανασκαφών σε τέσσερα (4) σημεία   
Ø      μία περιοχή αρκετά εύφορη και με βάση τις προφορικές μαρτυρίες των παλαιοτέρων εκεί ήταν παλιά το χωριό  (διηγήσεις από τους παππούδες στα εγγόνια )
Ø      μία αρκετά μεγάλη περιοχή “Κρανιές” , “Καρατζά λάκκος” , “Μεσοράχι” , “Βαλτούδα” (2 πηγές ) , “Κούτλος” , “Βίγλα” , “Αή Λιάς” (έχει βρεθεί μετά από ανασκαφή χώρος του 13ου αι ) με αρκετά ίχνη κεραμικών (κεραμίδια )
Ø      τις ιστορικές πηγές για την ύπαρξη αρχαιοελληνικών οικισμών
Ø      ευρήματα παλαιοχριστιανικής βάσης κίονα και 2 μέλη του κορμού αυτού, σε χωράφι απέναντι από το “Καστελούδι” Παλαιοχωρίου (τα ανέσυρε ο γεωργός Μοσχόπουλος Παναγιώτης και τα έχει παραδώσει εδώ και πολλά χρόνια και θα πρέπει να βρίσκονται προς φύλαξη στο Γυμνάσιο Παλαιοχωρίου  )





Είναι νομίζω επιτακτική ανάγκη
ü      ενημέρωσης της αρχαιολογικής υπηρεσίας (έγινε αφού στο σημείο πήγαν και οι αρχαιολόγοι κος Παπάγγελος,  κος. Γουματιανός και κλπ ),
ü      της οριοθέτησης του χώρου ,
ü      αποψίλωσης των δέντρων για να αποθαρρύνονται οι παρανόμως ενεργούντες -λαθρανασκαφές
ü      της ανάδειξης και της αξιοποιήσεις του χώρου (ανασκαφή)

*************
στο χάρτη του 1927(;) η περιοχή απεικονίζεται ως "ερείπια - αρχαία Τοπωνύμια"

λεπτομέρεια [Χάρτης της Χαλκιδικής], Βιβλιοθήκη Οικονομόπουλου - Δ. Ζερλέντη, 1927(;) 
Συλλογή Αγιορειτικής Χαρτοθήκης, e-Ε/ΑΧ1907
http://athosmaplibrary.blogspot.gr/search?updated-max=2013-08-12T11:50:00%2B03:00&max-results=7&start=35&by-date=false












Ερευνάται η προέλευση του ονόματος του αποβατικού σκάφους 
“Παλαιοχώρι”  Α/Β 620 
του Ελληνικού Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού να είναι απόρροια αυτής της θυσίας των Παλαιοχωρινών  κατά την διάρκεια της εφιαλτικής νύχτας στις 14  Αυγούστου 1948

https://www.palaiochori.gr/2016/05/blog-post_56.html

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Παλαιοχώρι (Αποβατικό)


Το αποβατικό αρμάτων Παλαιοχώρι Α/Β 620 παραχωρήθηκε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό από το Αμερικανικό Ναυτικό το 1946, όπου αναφέρονταν ως LCT 620
Η τελετή έπαρσης της Ελληνικής Σημαίας πραγματοποιήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1945 στη Μεσσήνη Ιταλίας.
Εκτός από το Α/Β Παλαιοχώρι, μεταξύ των ετών 1945 και 1946, παραχωρήθηκαν στο Π.Ν. άλλα ένδεκα σκάφη όμοιου τύπου (Βραχνί, Θήρα, Μήλος, Κύθηρα, Αμοργός, Κάνδανος, Σέριφος, Κομένο, Ανάφη, Μαλακάσι και Σοφάδες), τα οποία εκποιήθηκαν το 1963, με την εξαίρεση των Α/Β Μήλος και Κύθηρα.
Συμμετείχε στις επιχειρήσεις του εμφυλίου.
Αυτά τα πλοία χρησιμοποιήθηκαν επί μακράν για στρατιωτικές και κρατικές μεταφορές κυρίως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.





Χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα: 320 τόνων (400 έμφορτο)
Ταχύτητα: 7 κόμβων
Πρόωση: Ντίζελ.
Οπλισμός 2 πυροβόλα 20 χιλιοστών.
----------------------------------------------------
FY : 43
Type : Landing Craft
Navy type : LCT(6) Pennant # : 620
Keel laid : 20 Δεκεμβρίου 1943
Launched : 20 Ιανουαρίου 1944
Delivered : 28 Ιανουαριου 1944
Disposition : To Greece 1946
Stricken from the US navy : 4 Απριλίου  1947
------------------------------------------------------ 
Πηγές : 




Specifications
Hull Dimensions Length119 ft.1in.  in.                                                          
Hull Dimensions Beam                32 ft.8 in.
Displacement  284 tons  (short tons)*
Draught forward40 in.
Loads carried (max tons)150 tons (short tons)*
Crew12
Engine makeGray
Horse power225
Number & Type3 Diesel
Props3
Max speed7 knots
Range in miles700 at 7 knots
Armour in the wheelhouse20 lb.
Armour in the gunshields10 lb  ?
Armament2- 20 mm antiaircraft gun  **
Armamentup to 4 - 50  cal. machine guns **
* Short ton = 2000 lbs U.S. Long ton = 2240 lbs Great Britain

-------------------------------------------------------------------------------