ΕΥΟΔΙΑ ΦΟΡΤΟΥΝΑΤΑ ΤΩ ΤΕΚΝΩ ΜΝΗΜΗΣ ΧΑΡΙΝ
Ευοδία Φορτουνάτα, η Καλόδρομη Τυχερή, φαίνεται ωστόσο πως η ευχή του ονόματός της τελικά δεν την προστατευσε από την δυστυχία να θάψει το παιδί της... Ένα περιστεράκι - η ψυχούλα του;- στο χέρι του φτερωτού δαίμονα και η δάδα του Υμέναιου σβηστή, αφού δεν έμελλε στο νεκρό παιδάκι να ζήσει την χαρά του γάμου. Έρωτας, Ύπνος, Θάνατος ή Άγγελος; ή μήπως όλα μαζί στα χρονιά αυτά (ύστερος 3ος αι. μ.χ.) που αρχαίες και νέες θρησκείες, μυστηριακές πίστεις και ερμητικές φιλοσοφίες ακόμη συνυπήρχαν, ως σωτήριο αμάλγαμα καταφυγής την ώρα του ύψιστου πόνου...
Παραδίπλα θριαμβεύει ο νεαρός πολεμιστής καβαλάρης! Το δεξί χέρι υψωμένο στο σχήμα ειρηνικού χαιρετισμού, όπως, πολλούς αιώνες πριν, ο Μακεδόνας Φίλιππος Β΄ στα νομίσματα του, αλλά και Λόγου... ο σκύλος του και ο άγριος κάπρος ανακαλούν κυνήγια μακεδονικά και τελετές επιτυχούς ενηληκίωσης, όμως ο μέγας όφις τυλιγμένος στο δένδρο ανοίγει την πύλη στο μυστήριο του Επέκεινα... Αρχαίος βασιλιάς, Μύστης και Ήρωας ο νεαρός καβαλάρης καλπάζει στον δρόμο της 'Σωτηρίας' και ετοιμάζει τον Τύπο των Αγίων της νέας θρησκείας που ανατέλει...
Αυτές και άλλες ιστορίες διαβάζουμε στον Βεροιώτικο "τοίχο της Μνήμης"...
Ελπίζω η Ευοδία Φορτουνάτα, ο νεαρός καβαλάρης και όλοι οι υπόλοιποι να χαίρονται που επανέρχονται στο φως της μνήμης, για νάχει η δουλειά μας το πραγματικό της νόημα...
Πηγή : Αγγελική Κοτταρίδη (fb)