Επιγραμματικά η εξέλιξη των οικισμών πέριξ του Παλαιοχωρίου Χαλκιδικής.

 

Όρους Άθω Γής και Θαλάσσης περίμετρων Χαρτών Μεταμορφώσεις , Εθνική Χαρτοθήκη 2002

Με βάση τα έως σήμερα Ανασκαφικά Ευρήματα

και με την Τόλμη να εξηγήσεις τις γραπτές πηγές οι οποίες "θολώνουν τα βιράγγια" όπως σήμερα το Google Map κλπ.

Σημείο Τριγωνομετρικού Σημείου

Θέτω σε κριτική την σκέψη μου/εκδοχή

ΑρχαιοΕλληνικά Ευρήματα

από όσο γνωρίζω με βάση τις δημοσιεύσεις στην περιοχής μας υπάρχουν σε 2 θέσεις:

Καστέλλι θέση Νέπωσι Παλαιοχωρίου (2η χιλ. π.Χ.)

Σκουριές (2ος αιω π.Χ) όχι οχυρή θέση.

Σε αυτές τις 2 θέσεις που έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά πρέπει να ταυτοποιηθούν οι :

Αυγαία (Θρακική πόλις)

Χαλκίς (Χαλκιδέων επί της Θράκης, 12ο μέχρι τον 7ο αι. π.Χ.) πιθανή τοποθεσία Αγραμμάδες και Σκουριές

Αρνών (Θουκιδίδη, Πελππονησιακός Πόλεμος) / Καλάρνα (Ρωμαϊκή)

Βασιλικό Έγγραφο - Οριοθεσία 350 -300 π.χ

(περιοχή Χολομώντα)

- με αναφορές στους ποταμούς Αμμίτης και του παραποτάμους του Μάνης και Πατερίσκο, το βουνό Ερμαίον, τα Τοπωνύμια (Επτάδρυον, Πρίνος, Λευκή Πέτρα κλπ) αλλά και στα Αγροτικά Ιερά (Ερμαίον, Διοσκούριον, ιερόν Αρτέμιδος κλπ), τα Μονοπάτια, τους Δρόμους και τους Ιδιωτικούς Αγρούς της περιοχής (πχ. Ευγέωνος χωριά).

Στην Μεσαιωνική/Βυζαντινή Ιστορία με βάση τις πηγές έχουμε:

Κάστρο ή Ποταμό του Προκρέντος ή Κοπρέντου

- Αρχαίο Μεσαιωνικό, Μακάριος Ιερισσού, 1ημετοίκηση των Λαικών εκτός Άθω (Τσάκωνες, Πελλοπόνησσο κλπ) επί Μέγα Κωνσταντίνου, 3η Διακαινησίμου στην Τοπική Εθιμοτυπία/Λαογραφία

μετά τον 10-11ο αιώνα, 2η εγκατάσταση (1097) Λαϊκών/Βλάχων στην περιοχή

- Ιλαρίωνα του Ηγουμένου της Μονής Κωνσταμονίτου, Πρώτου του Αγίου Όρους στα 1098 και Συγγενή του Αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄ Κομνηνού (λατινικό 'Nepos που σημαίνει εγγονός είτε στην ύστερη λατινική ανιψιός, από όπου προέρχεται και ο νεποτισμός δηλ. η συγγενοκρατία)

- καταγεγραμμένο άμεσο ενδιαφέρον των αυτοκρατορικών οικογενειών των Μακεδόνων και των Παλαιολόγων και της οικογένειας των Μουζαλώνων για τα της περιοχής Παλαιοχωρίου.

- Επισκευή Καστέλλι θέση Νέπωσι Παλαιοχωρίου από Κωνσταντίνο Ζ΄ τον Πορφυρογέννητο και την μητέρα του Ζωή Καρβουνοψίνα στις Σεπ. 917/ Αυγ. 918

- Αραβενικεία / Ρεβενικεία / Ραβενίτζη (εξέλιξη στις αναφορές τους επόμενους αιώνες ως Καστέλλι ή Κάστρο ή Επίσκεψις ή Καπετανίκιω), (σημαίνει ή Νίκη επί των Αράβων ή σχετίζεται με το πρωτοσλαβικό επίθετο *rĭvĭnŭ : «ζηλιάρης, φθονερός» /«φτωχός, ακτήμων» ζηλεύει αυτά που δεν έχει)

- Τοπωνύμιο Λιαριγκόβα (Ραλίγκοβην μετόχιον Κωνσταμονίτου στα 1348, mezraa Παλιοχωρίου στα πρώτα Οθωμανικά κατάστιχα)

μετά τον 13ο και την μετοίκηση όλων των Λαϊκών (1292, Ανδρόνικος) από Άγιο Όρος

(πεδίο ερεύνης η μετεγκατάσταση "τοΰ χωρίου τοΰ Μιχαήλ τοΰ λεγομένου Παλαιοχωρίου" της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου)

- Δίκαια Παλαιοχωρίου

- Δίκαια Αραβενικείας

- μετόχιον Πινάκρα εν τω καπετανικιω της Ρεβενικείας διακέιμ(ε)ν(ον), περιοχή Πνικαριά νότια του Παλαιοχωρίου

- χωρίον Κασαλούπων (περιοχή μεταξύ Μεγάλης Παναγίας και Παλαιοχωρίου, τάφοι στην εφαπτόμενη περιοχή της Αγιά Μαρίνας).

- χωρίον Κοντογρίκου (Κοντός+Γραικός δλδ Μουζάς, Καστέλλι στα ΒόρειοΑνατολικά των Σκουριές, πεδίο ερεύνης ως το σημείο όπου μόνασε ο Όσιος Ιωάννης ο Βραχύσωμος ή Κολοβός)

Κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία, έλευση νέων πληθυσμών από τα Βαλκάνια και την Ανατολία

- αναπτύσσεται πληθυσμιακά το Παλαιοχώρι, (Χάσι του Λόγγου, Αρχιευνούχος του Σουλτάνου)

δημιουργούνται τα Μαδεμοχώρια Λιαριγκόβα (Αρναία), Yenikoy (Νεοχώρι), Στανός, Βαρβάρα, Μόδι

- αναπτύσσεται πληθυσμιακά η Ρεβενικεία ( Μαδεμοχώρι, Μεγάλη Παναγία), ο Άγιος Ιωάννης, τα Πλανά, το Μαδεμοχώρι Γομάτι και την σύγχρονη εποχή τα Περγαδικία (αρχαία Άσσα) όπου εγκαταστάθηκαν κάτοικοι από τα Πριγκηπόνησα στην ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

- Εγκαταλείπονται πληθυσμιακά το Κασαλούπων, Κοντογρίκου, Άτουβλα, Τιμωτού

και σε όλα αυτά ΤΣΟΥΠ και ένα "και το περί την Ερμυλείαν παλαιοχωρίον" στα 1409 και Ορμυλιώτικο Ποτάμι ή Χαβρίας κλπ

+3