A map illustrating the First Bulgarian Empire at its greatest extent during the reign of Simeon I the Great (the first one to use the title tsar derived from the Latin caesar ). The Bulgarian Empire was a medieval kingdom established as a union between the Bulgars and Slavs that adopted Christianity in 864. Simeon I's ambition to ascend to the imperial throne in Constantinople was the dominant driver of Bulgarian foreign policy leading to numerous wars (seemingly, the greatest success was his coronation by the Orthodox Patriarch as "Emperor and Autocrat of all Bulgarians and Romans " outside the walls of Constantinople in 913, although this arrangement did not survive long). At the same time, the disintegration of the Avar Khaganate north of the Danube allowed the country to expand its influence and territory into the Pannonian Plain, which was a mixed blessing as Bulgaria was confronted by the advance of migrating Pechenegs, Cumans, and Magyars.
μτφ
Ένας χάρτης που απεικονίζει την Πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία στη μεγαλύτερη έκτασή της κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Συμεών Α του Μεγάλου (ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον τίτλο τσάρος που προέρχεται από το λατινικό caesar ). Η Βουλγαρική Αυτοκρατορία ήταν ένα μεσαιωνικό βασίλειο που ιδρύθηκε ως ένωση μεταξύ Βουλγάρων και Σλάβων που υιοθέτησε τον Χριστιανισμό το 864. Η φιλοδοξία του Συμεών Α να ανέλθει στον αυτοκρατορικό θρόνο στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο κυρίαρχος μοχλός της βουλγαρικής εξωτερικής πολιτικής που οδήγησε σε πολλούς πολέμους (φαινομενικά, ο μεγαλύτερος επιτυχία ήταν η στέψη του από τον Ορθόδοξο Πατριάρχη ως « Αυτοκράτορα και Αυτοκράτορα όλων των Βουλγάρων και Ρωμαίων" έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης το 913, αν και αυτή η διευθέτηση δεν επιβίωσε πολύ). Ταυτόχρονα, η αποσύνθεση του Χαγανάτου των Αβάρων βόρεια του Δούναβη επέτρεψε στη χώρα να επεκτείνει την επιρροή και την επικράτειά της στην Παννονική Πεδιάδα, η οποία ήταν ανάμεικτες ευλογίες καθώς η Βουλγαρία αντιμετώπισε την προέλαση μεταναστών Πετσενέγων, Κουμάνων και Μαγυάρων.